Ακίδα

χαιρε αθλιο κρατος οι μελλοθανατοι σε χαιρετουν
σημερα μουστειλες να πληρωσω 660€ σε εισοδημα επιβολης εισφορας αλληλεγγυης 33180€ οπως το λες.με αναγκασες να ζω αναπηρη τραχειοστομημενη διασηλωμενη χωρις να ενδιαφερθεις για τα αναλωσιμα και την 24ωρη περιθαλψη που χρειαζομαι καθημερινα.
κατανοω πως εισαι στριμωγμενο οικονομικά, τα δανεικα πρεπει να επιστραφουν. γιαυτο κιεγω εγραψα στον παππου που εχουμε για προεδρο δημοκρατίας και στον τσαχπίνη υπουργο υγειας να επιτραπει στους γιατρους να σταματήσουν τη μηχανικη υποστηριξη. εσυ ουτε αξιωθηκες ναπαντησεις, μαλλον κανεις οικονομία και στο χαρτι, φτωχό μου εσυ! Σε υπηρετησα 20χρονια πιστα, γεννησα 3 ελληνοπουλα, τελευταία δανειστηκα να βαλω φωτοβολταικα βοηθωντας παραλληλα και σενα να απεξαρτοποιηθεις μια σταλια απο τις εισαγωγες πετρελαίου. ξερω τωρα οτι δεν ειχες ουτε εχεις τσιπα πανω σου. Γιαυτο κιεγω σου κυρηττω τον πολεμο, οπλο μου μονο δυο ματια που με βοηθουν να γραφω.
ενα κρατος που σε περιοδους κρισης οπως ο σωστος καπετάνιος δεν κυττα πρωτα οταν βυθιζεται το πλοιο να σωσει τους αδυνατους, εχει χρεωκοπησει κοινωνικα και ηθικα.
χαιρε λοιπον και στον αγυριστο να πας.

KAΘΟΛΙΚΗ(ΚΙΚΗ) ΤΣΑΚΙΡΗ
85106 ΑΡΧΙΠΟΛΗ ΡΟΔΟΣ
2246098061
kiki9@otenet.gr

• Ρόδος

Πηγή: http://www.verena.gr/content/%CF%87%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B5-%CE%AC%CE%B8%CE%BB%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CF%81%CE%B7

Πρόσκληση

Ο Πειραϊκός Σύλλογος Κινητικά Αναπήρων

σας καλεί στα εγκαίνια των νέων του γραφείων,

στην οδό Κουντουριώτου και Παπαφλέσσα στην Δραπετσώνα,

στις 21 Απριλίου 2012, ημέρα Σάββατο και ώρα 18:00.

θα ήταν ιδιαίτερη τιμή για μας η παρουσία σας.

Για το Δ.Σ.

Ο  Πρόεδρος                                          Ο  Γ. Γραμματέας

Δημητριάδης Βασίλειος                               Γιαννούτσος Ιωάννης

Ο χρόνος τρέχει αμείλικτα κι εσύ κοιτάς ένα ρολόι σταματημένο στον τοίχο, προσπαθώντας να τον κρατήσεις πίσω. Τα μάτια σου κρέμονται από τους δείκτες του, που ακίνητοι στηρίζουν το βλέμμα σου και το παρηγορούν.

Σαν να βλέπεις τα λεπτά να χορεύουν στο παλιό κουφάρι του κρατώντας συντροφιά στις σκέψεις σου. Δεν μπορείς ν’ απαγκιστρωθείς από πάνω του. Κάτι θέλει να σου πει και θέλεις να το ακούσεις.

«Ώρες χαμένες, νεκρές…» σου ψιθυρίζει και το βλέπεις ν’ αγκομαχά να σπρώξει ένα δείκτη λίγο πιο κάτω, σε μια ύστατη προσπάθεια να πολεμήσει το χρόνο. Παλεύει με τα γρανάζια του κι εσύ με τα δικά σου. Και οι δύο, σύμμαχοι πια ενάντια στο χρόνο, αγωνιάτε για το επόμενο λεπτό, την ώρα που χάνετε.

«Τι όμορφο που ήσουν νέο…» σκέφτεσαι και κάνεις ότι μπορείς να το θυμηθείς τις πρώτες μέρες του, πριν αρχίσει να ξεθωριάζει, όπως κι εσύ. Τότε που δεν δίνατε σημασία ο ένας στον άλλον, παρά μια κλεφτή ματιά για να συντονιστείτε για τους άλλους, πάντα για τους άλλους.

Και τώρα που η ώρα πέρασε και χάθηκαν οι άλλοι, κοιτάζεστε σαν ερωτευμένοι. Έχετε μείνει οι δύο σας και πρέπει να συνυπάρξετε, αυτό σταματημένο κι εσύ λίγο πριν...

Κι αγαπήσατε ο ένας τον άλλον γιατί δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς, μείνατε μόνοι, σ’ ένα κλειστό δωμάτιο, με τους δείκτες σας να αιωρούνται, μια στιγμή πριν την επόμενη μέρα που δεν έρχεται ποτέ, γιατί είναι η ίδια. Ο χρόνος δεν έχει πια σημασία γιατί είναι τόσο λίγος που δεν προλαβαίνεις τίποτα, λες μέσα σου.

Το κοιτάς με αγάπη και λύπη ταυτόχρονα, μα δεν έχει πια σημασία, κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει τον άλλον. Αυτό πιο έξυπνο από σένα κατάλαβε ότι δεν το χρειάζεσαι και αποφάσισε να ξεκουραστεί. Σε άφησε με νεκρές σκέψεις στο μυαλό, αναμνήσεις, για να σου κρατούν παρέα.

Μέχρι και ο «πιστός» χρόνος σ’ εγκατέλειψε γελώντας και βρήκε κάποιον άλλον να περάσει την ώρα του...

Αν ήξερες πόσο σε κορόιδεψε δεν θα είχες πιστέψει στα λόγια του που σε αποπλάνησαν. Δεν θα πίστευες ότι θα είναι για πάντα καλός μαζί σου.

Πρώτη μέρα της άνοιξης. Τι σημασία έχει; Φίλη του χρόνου είναι και αυτή. Σε γεμίζει χρώματα και μυρωδιές μετά το χειμώνα για να σε ξελογιάσει και ν’ αφεθείς στην αγκαλιά του εκστασιασμένος για άλλη μια φορά.

Κοιτάς έξω από το παράθυρο και αντικρίζεις ένα μικρό βασιλικό που προσπαθεί να σε κοροϊδέψει και τον ήλιο που του κλείνει το μάτι σε μια μυστική συμφωνία. Να νομίζεις ότι θα είσαι για πάντα ανθισμένος και ότι ο χρόνος θα σε αγαπά εσαεί κι εσύ να σκοτώνεις τις ώρες, νομίζοντας πως είναι άπειρες…

Ένα πράγμα δεν σου έμαθαν ποτέ, ότι τα αιώνια δεν αγαπούν ποτέ τα περιστασιακά, κι εσύ είσαι απλά μια περίσταση, μια στιγμή στη ζωή του χρόνου, που νόμιζες ότι είναι όλος δικός σου και μόνο δικός σου…

Ξύπνα!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η εθνοκάθαρση άρχισε. Με τα νέα μέτρα εφαρμόζονται εκλεπτυσμένες μέθοδοι της ναζιστικής Γερμανίας, του Γιόζεφ Μένγκελε και του Ρούντολφ Ες.

Μπορεί να μην έχουν στηθεί «ακόμα» φούρνοι αλλά η γενοκτονία των αναπήρων που «επιβαρύνουν» τα ταμεία έχει ξεκινήσει διακριτικά αλλά σκληρά και ανάλγητα.

Η αθλιότητα του σημερινού πολιτικού συστήματος και όλων των πολιτικών, αναπήρων και μη, ανεξαρτήτως κόμματος είναι παροιμιώδης.

Περικοπές στα αναπηρικά αμαξίδια, στους καθετήρες και τα επιθέματα των κατακλίσεων σύμφωνα με τις τελευταίες εγκυκλίους των ταμείων δείχνουν ότι όσο γρηγορότερα «ξεμπερδεύουν» μ’ εμάς, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς.

Με λίγα λόγια η ούρηση, τα πόδια και οι πληγές των αναπήρων θα σώσουν τη χώρα και το Άρειο έθνος που επιχειρούν να δημιουργήσουν.

Ο «Αγών μου» του Χίτλερ θα είναι κλασσικό κόμικς μπροστά στα όσα θα γράψει η ιστορία για ομαδικούς θανάτους παραπληγικών από νεφρική ανεπάρκεια, σηψαιμία και επιπλοκές λόγω ελλείψεως φαρμακευτικής αγωγής.

Το λυπηρό είναι ότι, κανείς δεν αντιδρά, ούτε καν οι Εβραίοι που υπέστησαν κάτι παρόμοιο πριν 70 χρόνια.

Ο σύλλογος μας το σκέφτηκε σοβαρά και αποφάσισε να βοηθήσει το «έθνος» δηλώνοντας στο νέο πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κομμάτων και τους ανάπηρους πολιτικούς και συνδικαλιστές που σιωπούν «και το τομάρι μας να δώσουμε για να σώσουμε τη χώρα, απλά πείτε μας που είναι το νέο Σούλι…»

Για τον Πε.Σ.Κ.Α

Ο Πρόεδρος                                                  Ο Γενικός Γραμματέας

Δημητριάδης Βασίλειος                                   Γιαννούτσος Ιωαννης    

Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι.

Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.

Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήσαν πολλά.

Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.

Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.

Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε.

Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!!

Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω.

Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.

Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.

**********************************

Ηθικό δίδαγμα 2: Προσοχή!  Όταν πρόκειται για γαϊδούρια (πολιτικούς) ρίχνουμε τσιμέντο ταχείας πήξεως· δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει.