Ακίδα

Ίσως να μην έμπαινα στον κόπο για άλλη μια φορά να κινδυνεύσω να χαρακτηριστώ πάλι γραφικός και φωνακλάς και μουρλός και, και, και. Αλλά ακριβώς μια στιγμή πριν, από το συγκεκριμένο σημείο πέρασε ένα περιπολικό.

Είναι σε τέτοιο βαθμό η ασυδοσία και η περίεργη αμνηστία της Ελλάδας, που να θεωρείται ένα φυσικό θέαμα της πόλης, η κατάληψη με προκλητικό και βάναυσο τρόπο του πεζοδρομίου από το οιοδήποτε SUV! Η ολοκληρωτική κατάληψη!

Όσο κύριοι αυτό είναι το θέαμα των πόλεων μας και όσο για να μετακινηθώ είτε με την αναπηρική μου καρέκλα είτε με το scooter μου, θα χρησιμοποιώ το οδόστρωμα, όσο μια μητέρα που μετακινεί το παιδί της με το παιδικό καροτσάκι θα εξορίζεται και θα διακινδυνεύει τη ζωή του παιδιού της, έχετε πολύ δουλειά για να μπορείτε μεγαλόσχημα να πυροβολείτε λεκτικά με το χαρακτηρισμό «φασίστα» όποιον διαφωνεί με τις απόψεις σας αφήνοντας τέτοια «μικροπροβληματάκια» να διαιωνίζονται. Νιός ήμουν και γέρασα, άσπρισαν τα μαλλιά μου, να λέω τα ίδια και τα ίδια σε συνέδρια, σε μαζώξεις, σε καταγγελίες. Πάντα η αιώνια ηλίθια απάντηση, «δίκιο έχεις φίλε μου». Τι να το κάνω ρε γελοίε, τι να το κάνω το δίκιο μου;;

Η ελληνική κοινωνία πρόσφατα δείχνει ένα περίεργο ενδιαφέρον για κοινωνικές ομάδες που ξαφνικά ήλθαν στο επίκεντρο και παράλληλα εκφυλίζονται χαρακτηρισμοί και πρακτικές. Δεν θα επιλυθούν τα προβλήματα ΚΑΝΕΝΟΣ πολίτη και επισκέπτη αυτής της χώρας αν δεν αναγνωρίσουμε το φασισμό της καθημερινότητάς μας. Άλλη μια υποκρισία, άλλη μια διαβολή για να διαιωνίζεται μια αθλιότητα.

Μάθετε πρώτα σε τι κόσμο ζω, μάθετε σε τι κόσμο ζουν πάρα πολλοί από τους συμπολίτες σας, μάθετε πρώτα ποιοι είναι οι συμπολίτες σας, ανακαλύψτε ότι δεν υπάρχει ο κόσμος τους και ο κόσμος σας, αλλά ένας αδιαίρετος κόσμος και ότι η ανεξερεύνητη πηγή της δυστυχίας σας, αρχίζει να υπάρχει εκεί που ξεκινά η αδιαφορία σας.

Είναι βία και φασισμός να μην μου επιτρέπεις να κινηθώ, βάζοντας όπου γουστάρεις το περίβλημα της κοινωνικής σου κομπλεξικότητας, είναι βία και φασισμός να είμαι άνεργος για χρόνια μόνο και μόνο γιατί έχω αναπηρία, είναι φασισμός και αναπηρία να αφήνεται στην οικογένεια όλη η προνοϊακή υποχρέωση του παιδιού με αναπηρία, είσαι φασίστας αν νομίζεις ότι όσα περιγράφω είναι δικό μου και προσωπικό πρόβλημα.

Ο αποκλεισμός δεν είναι θεωρία αλλά καθημερινή πρακτική και οφείλετε και οφείλουμε την ίση και δίκαιη μεταχείριση όλων στο ίδιο πρόβλημα. Φτιάξτε ένα τόπο αξιοβίοτο για τους κατοίκους του και τότε ίσως να ΑΠΟΚΤΉΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ να βοηθήσετε, επισκέπτες, μετανάστες και όποιους άλλους. Και μην μου πείτε ότι δεν είναι έτσι διότι δυστυχώς ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ, αλλά βλέπετε τα λόγια είναι εύκολα και γλυκιά η παγίδα της μόδας ΤΑ ΕΡΓΑ είναι τα δύσκολα, τα ΕΡΓΑ!

Πηγή: http://aiolias.blogspot.com/