Ακίδα

Μια ψηλή χυμώδης παρουσία κατηφόρισε το μικρό μονοπάτι προς την παραλία. Ψηλή, ξανθιά με κοντό μαλλί και μεγάλα μαύρα γυαλιά. Φορούσε ένα παρεό σφιχτά δεμένο στη μέση που διέγραφε έντονα και προκλητικά τις καμπύλες της. Ο μικρός στηθόδεσμος του μαγιό με το ζόρι κρατούσε τις δύο μεγάλες σφαίρες μέσα του. Με μικρά και αργά βήματα γεμάτα χάρη, που έκαναν τη λυγερή κορμοστασιά της να λικνίζεται αιθέρια, περπάτησε στην άμμο μέχρι να φτάσει στο επιθυμητό σημείο. Εκεί άπλωσε με χάρη την ψάθα της και έλυσε το παρεό και το στηθόδεσμο της, αφήνοντας απελευθερωμένα τα στήθη της να πάλλονται δεξιά και αριστερά και ξάπλωσε μπρούμυτα πάνω της. Οι στητές της ρώγες καρφώθηκαν με μανία πάνω στην ψάθα, λες και ήθελαν να την τρυπήσουν, όσο τα στήθη της ξεχείλισαν από το πλάι του σώματός της.

Το μικροσκοπικό μπικίνι αποκάλυπτε δύο ολοστρόγγυλα ημισφαίρια που σχημάτιζαν μια χορταστική πανσέληνο μέσα στο καταμεσήμερο. Ο καυτός ήλιος έλουζε γλυκά με τις ακτίνες του το μπρούτζινο κορμί της, την ώρα που όλος ο αντρικός πληθυσμός είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω της.

Κάποιοι γύρισαν μπρούμυτα από ντροπή και κάποιοι άλλοι βούτηξαν στη θάλασσα για μια σύντομη ψυχρολουσία. Οι παντρεμένοι προσπαθούσαν να κρυφτούν από τις γυναίκες τους και όσοι δεν το κατόρθωναν δέχονταν στριφτές φάπες στο σβέρκο ή στην καλύτερη περίπτωση επίπληξη από τις συζύγους. Οι χοντροί ρουφούσαν τις κοιλιές και οι κοντοί περπάταγαν στις μύτες των ποδιών τους και όλοι μαζί περιφέρονταν τριγύρω της μαζί με τους υπόλοιπους, σαν φουσκωμένοι διάνοι, προσπαθώντας να κλέψουν έστω και ένα βλέμμα της.

Αυτή, αδιάφορη, ξεδίπλωνε το αλαβάστρινο κορμί της με τα μακριά πόδια στην ψάθα έχοντας το σμιλεμένο αρμονικά πρόσωπό της μπροστά σε ένα ανοιχτό βιβλίο.

Θύμιζε αρχαίο ελληνικό γλυπτό που ακόμα και ο γλύπτης του θα το είχε ερωτευτεί. Δεν υπήρχε άντρας που να μην το ποθούσε ή γυναίκα που να μην το θαύμαζε ή να το φθονούσε.

Τα λεπτά της χέρια με τα δάχτυλα πιανίστα άπλωναν το αντηλιακό παντού χαϊδεύοντας το στιλπνό της δέρμα που το ρουφούσε διψασμένο.

Σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι άρχισαν να μαζεύονται δίπλα της αναρροφούμενοι από την ‘προσωπικότητά’ της που είχε κλέψει την παράσταση στην παραλία, όπως οι μαύρες τρύπες ρουφούν τα άστρα και το φως στο διάστημα. Κανείς δεν τολμούσε να την πλησιάσει και να της πιάσει κουβέντα, εκτός από έναν κοκκαλιάρη, που είχε το θράσος να τη ρωτήσει το όνομά της.

«Θα μου χαρίσεις το ονοματάκι σου κούκλα;» τη ρώτησε κορδωμένος ο σβίγκος.

«Πολιτική…»

«Πολιτική; Καλά τι όνομα είναι αυτό;»

«Υπέροχο!» του απάντησε κοφτά, χωρίς καν να τον κοιτάξει.

Εκείνη τη στιγμή μια αντίστοιχα όμορφη μελαχρινή παρουσία την πλησίασε. Η Πολιτική σηκώθηκε και την φίλησε. Τα φιλήδονα χείλη τους ενώθηκαν σε ένα αισθησιακό βαλς, αφήνοντας άφωνη όλη την παραλία. Κάτι είπαν μεταξύ τους και η Πολιτική σταύρωσε τα πόδια βάζοντας τα χέρια στα γεννητικά της όργανα. Ήταν προφανές ότι ήθελε να κάνει την ‘ανάγκη’ της.

Κοίταξαν και οι δύο δεξιά και αριστερά και είδαν τα πεύκα που έφταναν μέχρι την άκρη της αμμουδιάς. Προχώρησαν γρήγορα και τα πλησίασαν.

Όλοι, άντρες και γυναίκες. κοιτούσαν να δουν τι θα κάνουν. Οι άντρες από λαγνεία και πόθο και οι γυναίκες γεμάτες μίσος και έτοιμες να τους επιτεθούν, αν συνέχιζαν να προκαλούν τόσο ξεδιάντροπα τους άντρες τους.

Η φίλη της Πολιτικής φύλαγε ‘τσίλιες’ τη στιγμή που αυτή ετοιμαζόταν να ανακουφιστεί. Η Πολιτική τότε, πλησίασε ένα από τα πρώτα δέντρα, ακούμπησε το αριστερό χέρι στον κορμό του για να στηριχτεί και με το δεξί κατέβασε ελαφρώς το εμπρός μέρος από το μπικίνι, όπως ήταν όρθια.

Ένας διάφανος υγρός κύκλος άρχισε να σχηματίζεται στον κορμό του δέντρου, στο ύψος της μέση της, που συνέχισε να προεκτείνεται σε μία φαρδιά γραμμή μέχρι τις ρίζες του. Κατόπιν, τίναξε το μέσο της ανακούφισης δύο-τρεις φορές, ώστε να μην μείνει σταγόνα και οι δύο μαζί αγκαζέ γύρισαν στις ψάθες τους για να συνεχίσουν την ηλιοθεραπεία, αφήνοντας τους πάντες με τα σαγόνια κρεμασμένα και ορισμένους να τα μαζεύουν άρον-άρον απογοητευμένοι, με το ηθικό πεσμένο…

Συμπέρασμα, η Πολιτική δεν είναι ποτέ αυτό που δείχνει…

Καλή χρονιά!

Βασίλης Δημητριάδης