6:18 μ.μ. | 
Αναρτήθηκε από
ΑΚΙΔΑ
Δραπετσώνα 29-4-2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πειραϊκού Συλλόγου Κινητικά Αναπήρων, συμμετείχε στην κινητοποίηση του δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας και το κάλεσμα της δημοτικής αρχής για το άνοιγμα του παραλιακού μετώπου όπου βρίσκεται το παλιό εργοστάσιο λιπασμάτων στη Δραπετσώνα, με το γκρέμισμα του απαράδεκτου μαντρότοιχου που στερεί την πρόσβαση στους δημότες και τα άτομα με αναπηρία, αφήνοντας ανεκμετάλλευτες εκτάσεις που επιχειρούνται να δοθούν προς εκμετάλλευση στους ιδιώτες, αντί των δημοτών που τις έχουν ανάγκη, ώστε να ανασάνει η υποβαθμισμένη περιοχή μας.
Ο Σύλλογος μας είναι και θα είναι, αγωνιστικά πάντα, δίπλα σε κάθε πρωτοβουλία που αναβαθμίζει το επίπεδο ζωής των πειραιωτών αλλά και όλων των μειονεκτούντων ομάδων.
Για το Δ.Σ.
| Ο Πρόεδρος | Ο Γενικός Γραμματέας | |
| Δημητριάδης Βασίλειος | Γιαννούτσος Ιωάννης |
Πειραϊκός Σύλλογος Κινητικά Αναπήρων
Κουντουριώτου & Παπαφλέσσα, Δραπετσώνα 186 48 - Τηλ. 2104256148, Φαξ. 2104256021
Kountouriotou & Papaflessa, Drapetsona 186 48, Greece - Tel. (+30) 2104256148, Fax. (+30) 2104256021
Internet: http://www.peiraikos.org Facebook: http://www.facebook.com/peiraikos.page
email: info@peiraikos.org
Δραπετσώνα 24-4-2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο του Πειραϊκού Συλλόγου Κινητικά Αναπήρων, ευχαριστούμε όλα τα μέλη, τους φίλους, τους εκπροσώπους σωματείων και συλλόγων καθώς και αυτούς της τοπικής αυτοδιοίκησης που παραβρέθηκαν στα εγκαίνια των νέων γραφείων του Συλλόγου μας, στη Δραπετσώνα στις 21/4/2012.
Ο Σύλλογος μας από το 2005 που ιδρύθηκε είναι κοντά στον κινητικά ανάπηρο Πειραιώτη και όχι μόνο, με αγώνες για τα προβλήματα και την βελτίωση της καθημερινότητας του κάθε αποκλεισμένου συμπολίτη μας διεκδικώντας και συμμετέχοντας στις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις.
Τα τελευταία χρόνια οι αυξημένες δραστηριότητες του Συλλόγου μας έκαναν επιτακτική την ανάγκη στέγασης μας σ’ έναν καταλληλότερο χώρο από το μικρό γραφείο της Οδού Γέμελου στην Νίκαια. Για το λόγο αυτό απευθυνθήκαμε σε αρκετούς Δήμους της περιφέρειας ακούγοντας μόνο λόγια και πολιτικές υποσχέσεις.
Μετά τις τελευταίες εκλογές τις τοπικής αυτοδιοίκησης και την συνένωση των Δήμων Κερατσινίου-Δραπετσώνας ο νέος Δήμαρχος κ. Λουκάς Τζανής στην πρώτη του κιόλας επαφή μαζί μας, χωρίς δεύτερη σκέψη, κατανοώντας το πρόβλημα μας και δείχνοντας την ευαισθησία του, έδωσε λύση στη στέγαση μας και με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου μας παραχώρησε το χώρο των νέων γραφείων μας.
Είμαστε ευτυχείς που η εργατούπολη Κερατσινίου-Δραπετσώνας στεγάζει το Σύλλογο μας. Ο χώρος που μας παραχωρήθηκε αποτελεί για όλους μας ένα μεγάλο εργαλείο δουλειάς λόγω της προσβασιμότητας του χώρου πάρκινγκ και κήπου που διαθέτει, στους οποίους ήδη αναπτύσσουμε αρκετές νέες δραστηριότητες και εκδηλώσεις.
Ο Σύλλογος μας είναι σε συνεχή συνεργασία με το Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας και όλους τους Δήμους της περιφέρειας του, στην προσπάθεια της κοινωνικής προσφοράς στα άτομα με αναπηρία αλλά και σε άλλα κοινωνικά θέματα.
Ευχαριστούμε όλους όσους συμπαραστέκονται και ενστερνίζονται το όραμα μας για μία καλύτερη Ελλάδα και κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς.
Για το Δ.Σ.
| Ο Πρόεδρος | Ο Γενικός Γραμματέας | |
| Δημητριάδης Βασίλειος | Γιαννούτσος Ιωάννης |
Δραπετσώνα 26/4/2012
Η όλη συζήτηση διεξήχθη σε φιλικό κλίμα.
Να επισημάνουμε ότι η συγκεκριμένη επίσκεψη δεν ήταν προεκλογική, μιας και το “Ελληνικό Όραμα” δεν κατέρχεται στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012.
Για το Δ.Σ.
του Πειραϊκού συλλόγου Κινητικά αναπήρων
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Δημητριάδης Βασίλειος Γιαννούτσος Ιωάννης
Με λαμπρότητα έγιναν τα εγκαίνια των Νέων Γραφείων του Πειραικού Συλλόγου Κινητικά Αναπήρων στην Δραπετσώνα στον οποίο Γεν.Γραμματέας είναι ο συμπατριώτης μας από τον Καστό και Αντιπρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Καστού, Γιάννης Γιαννούτσος.
Το Δήμο Λευκάδας εκπροσώπισε ο Αντιδήμαρχος Καστού κ.Πέτρος Γιαννούτσος καθώς και η δημοτική σύμβουλος Καστού Σπυριδούλα Γιαννούτσου Μοτάκη.
Στην πρώτη φωτογραφία φαίνονται ο Δήμαρχος Κερατσινίου-Δραπετσώνας κ.Λουκάς Τζανής,η αντιδήμαρχος κ.Μαίλη Μαρία,ο αντιδήμαρχος Λευκάδας Πέτρος Γιαννούτσος ,ο πρόεδρος του ΠΕ.Σ.Κ.Α Βασίλης Δημητριάδης, ο γ.γ Γιάννης Γιαννούτσος,ο ταμίας Γεράσιμος Πόλης και ο γ.γ του Δικηγορικού συλ.Πειραιά Γιώργος Σταματογιάννης.
Πηγή : http://nisoskastos.blogspot.com/
Αναδημοσίευση από: http://www.mylefkada.gr/politismos-ekdhloseis/politismos-ekdhloseis/8910-giannoutsos.html
Σε αυτές τις εκλογές είναι σαν να κάνουμε αποδελτίωση. Γεμίσαμε αποκόμματα μικρά και μεγάλα. Ούτε καν θυμάμαι πόσα είναι αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.
Σημασία έχει ότι άρχισε πάλι μια προπαγάνδα στα πλαίσια της προβοκάτσιας και μια προβοκάτσια στα πλαίσια της προπαγάνδας των αθλίων ηγετών των κομμάτων της βουλής, όσον αφορά τους εξωκοινοβουλευτικούς σχηματισμούς.
Ξαφνικά μέσα στη στρατηγική του αποπροσανατολισμού του ταλαιπωρημένου κόσμου και εν όψει της «συσπείρωσης» και της διόγκωσης του μίσους στην ελληνική κοινωνία, γιατί μόνο με το μίσος μπορούν να επανεκλεγούν τα ρεμάλια, αρχίζουν οι ιδεολογικές κτηνωδίες. Δημιουργία εχθρών που τόσα χρόνια ήταν αμελητέοι, εμφανίζονται.
Κάποτε, πριν πολλά-πολλά χρόνια, ήταν το ΚΚΕ, μετά η ΝΔ, κατόπιν το ΛΑΟΣ, ύστερα ήρθε η ώρα του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα που όλοι μαζί βρίσκονται στο ίδιο μαντρί εμφανίζεται η Χρυσή Αυγή, μέχρι να γίνει κι αυτή ένα «εξευγενισμένο» ΛΑΟΣ, να συναγελαστεί δηλαδή με τα υπόλοιπα πρόβατα της Μέρκελ και του κάθε τραπεζίτη, αν γίνει αυτό.
Το θέμα όμως είναι ότι, τώρα προσπαθείται η δημιουργία ενός κλίματος μίσους, μέσα από το υποτιθέμενο μίσος της για τους μετανάστες, τους οποίους όμως μισούν και οι άλλοι, δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, αφού τους έκαναν τη δουλειά που ήθελαν. Κανείς πλέον δεν διαφωνεί για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αρκεί να είναι ανθρώπινα, όπως λένε τα κανάλια.
Προσωπικά δεν με απασχολούν οι μετανάστες γιατί δεν είναι σκλάβοι. Ήρθαν με τη δική τους βούληση και μπορούν να φύγουν με την ίδια, όπως έκαναν εκατομμύρια συμπατριώτες μας στο παρελθόν. Και δεν έχουν καμία σχέση με τη δουλεία, που αν γνωρίζει κάποιος τι είναι, θα έπρεπε να ντρέπεται και μόνο που το αναφέρει.
Έτσι, αντάμα-αντάμα όλα τα αποκόμματα, μικρά και μεγάλα, διεκδικούν έναν κώλο στη βουλή και διαγκωνίζονται για 300 θέσεις. Το πρόβλημα είναι όμως ό,τι αντιστοιχεί μόνο μια καρέκλα σε κάθε κώλο, άντε και μερικά σκαμπουδάκια γύρω γύρω.
Και τα κτήνη που έφεραν τη χώρα σε κατάσταση αιχμαλωσίας, είτε με τις αποφάσεις τους, είτε με την ανοχή τους ζητούν να συνεχίσουν να τα πληρώνουμε για να μην τους πάρει την καρέκλα άλλος και αναγκαστούν να βρουν δουλειά.
Γιατί ξέρετε ε… κανείς δεν προσλαμβάνει κοπρίτες, άσχετους και ηλίθιους, μόνο κάτι πανεπιστήμια για καθηγητές, λόγω μέσου… δημόσιοι υπάλληλοι και πάλι δηλαδή!
Δεν ξέρω τι θα κάνετε εσείς και λίγο με ενδιαφέρει πια, γιατί έχω χεσμένους τους πάντες που δεν θέλουν να βάλουν τα 400 γραμμάρια εγκεφάλου που έχουν να δουλέψουν.
Εγώ θα πάω να ψηφίσω και θα ψηφίσω ένα κόμμα εκτός κοινοβουλίου, όχι που ανταποκρίνεται στην ιδεολογία μου γιατί δεν έχω πλέον, αλλά που θα μπει στη βουλή και θα τους τα κάνει μπουρδέλο, όπως έκαναν και αυτοί τη ζωή μου!
Βασίλης Δημητριάδης
Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα όλα είναι μαϊμού, από τσάντες, μέχρι υπηρεσίες, αναπήρους, αστυνομικούς, γιατρούς, δικηγόρους, παράγοντες, ταξιτζήδες και τρέχα γύρευε. Για τους πολιτικούς φυσικά ποτέ δεν γινόταν λόγος γιατί αυτοί ήταν de facto monkey business.
Έτσι, ο κόσμος είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στη περιβόητη διανόηση, η οποία κι αυτή είχε τα δικά της προβλήματα…
Βλέπετε στην Ελλάδα η διανόηση είναι κάπως σαν τα βαριά ανθυγιεινά, όπου ξεκινούν από τον μπετατζή και φτάνουν σ’ αυτή που κάνει μανικιούρ και νυχοτεχνίες γιατί την πειράζει το ασετόν…
Κάπου εκεί μέσα τρύπωσε κάθε λογής βλάκας συγγραφέας, σκηνοθέτης, μουσικός, τραγουδιστής, ηθοποιός, καθηγητής, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και η λίστα δεν έχει τελειωμό, για να κλέψει λίγο δόξα και μυαλό από τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα, ρήσεις των οποίων αποστήθιζε μανιωδώς για να δείξει «σοφός» ή «σοφή».
Αν είχε τελειώσει και κανένα πανεπιστήμιο πάλι καλά, πούλαγε μούρη επιστημονική κι ας ήταν για ιχθυοκαλλιέργεια ή γεωπονική οι γνώσεις του/της.
Αν δεν είχε τελειώσει, αρκεί που είχε μπει.
Αν δεν είχε μπει, ήταν πολύ έξυπνος/η γι’ αυτά και τα έγραφε στα παπάρια του, όπως διατείνονταν.
Α, ναι, και η χυδαία γλώσσα και αθυροστομία όπως και η άκρα ευγένεια είναι ένα στοιχείο της κουλτούρας στην Ελλάδα. Κάτι σαν το, «γαμώ το κέρατό σας κυρία μου…», κλπ.
Τέλος πάντων, έκανα αυτό τον μικρό πρόλογο για να επισημάνω ορισμένα σχιζοφρενικά στοιχεία της μαϊμού ελληνικής διανόησης. Το σημαντικό είναι ότι η ελληνική διανόηση έχει δώσει κανονικά κώλο στην πολιτική και τα κόμματα, τα συμφέροντα των οποίων εξυπηρετεί και λατρεύει σε μυστικούς βωμούς, πουλώντας τον κώλο της σε τιμή ευκαιρίας.
Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι να βλέπουμε εδώ και πολλά χρόνια ντενεκέδες και ντενεκεδούλες στα έδρανα της βουλής να κλάνουν, όπως έλεγαν προ βουλής, δήθεν αναρχικά στοιχεία να καλλωπίζονται φυτικά και να ριζώνουν στα ίδια έδρανα και ελαφροπορνοστάρ μαζί με καθηγητές πανεπιστημίου να συνωστίζονται χαριεντιζόμενοι στο καφενείο των πρώην βασιλικών ανακτόρων, δηλαδή της βουλής πάλι, που πληρώνουμε ωσάν σταβλάρχες για να σταβλίζουμε τους αδέσποτους/ες και δεσποζόμενους /ες μαϊμουδοειδείς πολιτικούς.
Σ’ αυτές τις εκλογές όμως που έρχονται γίνεται το αδιανόητο.
Δήθεν αριστεροί και αναρχικοί κατεβαίνουν με δεξιά κόμματα και δήθεν δεξιοί με αριστερά και ότι κάτσει
Όπου φυσάει ο άνεμος.
Μου θυμίζει την εποχή γύρω στο 1993 που, οι της ελληνικής κυβέρνησης, πήγαν στην Αλβανία να καλέσουν τα αδέλφια μας για φτηνό εργατικό δυναμικό και τότε οι αλβανοί άνοιξαν τις φυλακές κι έστειλαν μαζί με τους νοικοκύρηδες και ότι σαβούρα είχαν.
Κάτι σαν τον Μπαϊρακτάρη και τους κουτσαβάκηδες που έφυγαν στην Αμερική για να σωθούν. Κι αυτοί μαϊμού ήταν, προσπαθούσαν να μιμηθούν τον Μήτσο Κουτσαβάκη, παρενθέτοντας μια λεπτομέρεια στο γεγονός.
Τώρα, ξαφνικά, όλα τα κουτσάβια της διανόησης που τόσο καιρό κοίταγαν να πουλήσουν μόνο βιβλία, τραγουδάκια και τέχνη του κώλου, κατεβαίνουν υποψήφια. Άνοιξαν οι πνευματικές φυλακές και όλοι ψάχνουν την τύχη τους στη βουλή για να βολευτούν για πάντα και να μας σώσουν, γιατί λεφτά δεν υπάρχουν.
Ανεργία βλέπετε στον «κλάδο».
Είμαστε άτυχοι όμως!
Οι τσόντες και τα μπουρδέλα πάνε ακόμα καλά και θα βολευτούμε με μαϊμού πουτάνες πάλι!
Καλή σταδιοδρομία!
Καλό μας κουράγιο…
Υ.Γ. Όποιος/α νομίζει ότι θίγεται, ας το δηλώσει υπευθύνως και δημοσίως, έτσι για να ξέρουμε και ονόματα, που ούτως ή άλλως είναι γνωστά…
Κορμιά όμορφα, άσχημα, μικρά, μεγάλα, με βούληση, χωρίς.
Σάρκα, κρέας προς πώληση ή δανεισμό, έτοιμο να μαγειρευτεί στο μυαλό του καθένα με όλους τους τρόπους.
Πασαρέλες γεμάτες, καρδιές άδειες, ανίκανοι μάγειρες, ανικανοποίητες ορέξεις. Μισή-μία ώρα υπόθεση το κάθε γεύμα και πάλι πεινασμένοι, όλοι στη γύρα να φάνε, αχόρταγοι, γελοίοι, άθλιοι.
Τρέχουν πριν τελειώσει ο χρόνος και δεν τους το επιτρέπει πια, σκυλιά σε οίστρο, άδειοι κουβάδες, τρύπιοι...
Και το νερό να τρέχει από τις τρύπες τους συνέχεια και δωσ’ του να τους γεμίσουν. Κανείς όμως δεν σκέφτεται ότι, αν δεν αφιερώσει χρόνο και τέχνη να τις μπαλώσει πάντα θα τρέχουν, μέχρι οι ίδιοι να μην έχουν το κουράγιο να τραβούν νερό ή να φτάσουν στη λάσπη και να μείνουν άδειοι ντενεκέδες, όπως την πρώτη μέρα που ξεκίνησαν.
Γέμισε ο κόσμος άψυχα κορμιά και τρύπιους κουβάδες, άχρηστους για κάθε χρήση, διακοσμητικούς, χερούλια στραβά που αρπάζονται από τον καθένα και την κάθε μία που ψάχνει για λίγο νερό να ξεδιψάσει προσωρινά.
Ποιος ν’ ασχοληθεί με την επιδιόρθωση; Ο χρόνος τρέχει σαν τρελός.
Που να κάτσει τώρα να ψάχνει για πηγή, όταν τα ξεροπήγαδα ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο, ίσα για να ψωρογεμίσουν τα σκουριασμένα κατακάθια;
Βήματα σκόρπια στην ξερή άμμο της καθημερινότητας, βολοδέρνουν ακατεύθυντα, αμελέτητα. Στα μάτια τους μοιάζουν ισόμορφα και σχετικά μέσα στην ασχήμια τους. Έργο τέχνης βενζινομένου από αναθυμιάσεις ζωγράφου.
Μονότονος ρυθμός στα τύμπανα σαν της γαλέρας, δίνει το πρόσταγμα κι άντε πάλι από την αρχή, κάθε μέρα με τον ίδιο τσαλακωμένο κουβά στα χέρια, για μια γουλιά νερό…
Μέχρι που έρχεται η ώρα που δεν μπορεί να κουβαλήσει πια άλλο ή δεν του δίνει κανείς και τότε, ψάχνει για το δέντρο που δεν πότισε ποτέ, αυτό που έπρεπε να βρίσκεται πίσω του, εκείνο που θα του δώσει σκιά και ηρεμία σαν χάσει τα κουράγια του.
Μα το δέντρο του έχει ξεραθεί, ποτέ δεν το φρόντισε, ποτέ δεν το σκάλισε, δεν υπάρχει, σπόρος μαραμένος έμεινε, όπως του τον έδωσαν στην αρχή, μόλις έβγαλε το πρώτο κλάμα.
Τώρα, που δεν του φτάνει ο τρύπιος κουβάς που τον βόλευε και τον ξεδιψούσε παροδικά, αυτός που τον πρόδωσε και διέλυσε από τα χτυπήματα του καθενός, ζηλεύει των άλλων.
Όσων τους φρόντισαν, πότισαν τις σκιές τους κι έφτιαξαν λιμνούλες για τους ίδιους και τους περαστικούς που έχουν ανάγκη, εκείνους που δεν ξέρουν τι να κάνουν, τους νέους.
Καυτός ο ήλιος της μοναξιάς αν δεν έχεις κάτι να σε σκιάσει, να σε δροσίσει, ν’ ακουμπήσεις πάνω του την κουρασμένη πλάτη σου που πονά από τις άσκοπες διαδρομές.
Χάθηκαν τα κορμιά, ξεράθηκαν τα πηγάδια, τέλειωσε το πανηγύρι.
Βλέπεις; Κι αν δεν δεις, θα νιώσεις. Την κάψα να σου ζεματά το κορμί και τα δέντρα των άλλων να μην έχουν θέση για σένα.
Γιατί;
Ρωτάς ακόμα γιατί;
Στατιστικά
Προσθέστε μας
