Ακίδα

Και ξάφνου μια ομάδα εξυγιαντών του ΔΝΤ «μπούκαρε», κατόπιν ραντεβού μάλλον, στον Ευαγγελισμό. Όχι, δεν πήγαν να κάνουν εξετάσεις. Πήγαν να εξετάσουν τον μεγάλο ασθενή της υγείας. Αφού άκουσαν τα μύρια για την υγεία στην Ελλάδα, για τις προμήθειες των νοσοκομείων και των ιδρυμάτων, αποφάσισαν ως γιατροί της οικονομίας να εξετάσουν το περιστατικό, ξεκινώντας από ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας μας. Η διάγνωση δεν έχει γίνει ακόμα και δεν ξέρουμε αν ο ασθενής θα ζήσει, αν θα μπει στην εντατική ή αν θα πεθάνει.

Δυστυχώς για άλλη μία φορά έχουμε γίνει ρεζίλι διεθνώς. Για άλλη μία φορά διαπιστώνουμε ότι ανίκανες πολιτικές ηγεσίες δεν κατέστη δυνατόν να δώσουν την σωστή θεραπεία στο σύστημα που νοσεί. Οι πελατειακές σχέσεις που διαμορφώνουν όλη την πολιτική ζωή στη χώρα μας και τα «παραμυθένια» opengov έχουν δημιουργήσει τέτοιες πληγές στο σώμα της υγείας αλλά και της κοινωνίας μας, που δεν είναι δυνατόν να τις κλείσουμε μόνοι μας, απ’ ότι φαίνεται.

Έτσι φέραμε γιατρό από το εξωτερικό, αφού μια χώρα δεν είναι δυνατόν να νοσηλευτεί εκεί, όπως κάνουν πολλές φορές οι ασθενείς μας. Το πρόβλημα είναι όμως ότι παρόλο που στην Ελλάδα υπάρχουν καλοί γιατροί της υγείας αλλά και της οικονομίας, κανείς δεν τους δίνει σημασία και δεν τους χρησιμοποιεί αν δεν είναι κομματικά παιδιά του σωλήνα ή άβουλοι εκτελεστές των εντολών άσχετων με το αντικείμενο ανθρώπων.

Είμαι πολύ περίεργος τι θα γίνει αν αποφασίσουν να επισκεφθούν τις δομές πρόνοιας, τουλάχιστον αυτές που δεν είναι στα χαρτιά ή το μοναδικό ουσιαστικά κέντρο αποκατάστασης, το λεγόμενο και Εθνικό Ίδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων στη Χασιά, το οποίο είναι σε άθλια κτηριακή και οικονομική κατάσταση. Πολύ πρόσφατα δε διάβασα ένα άρθρο στην διαδικτυακή έκδοση ημερήσιας εφημερίδας που έκανε δριμεία κριτική για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και «αποκατάστασης» σε αυτό. Φυσικά επειδή γνωρίζω πολύ καλά ότι τέτοιες συνθήκες δεν υπάρχουν πουθενά στην Ευρώπη, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας έλεγαν πολύ ευγενικά… πολλά «καλά» λόγια.

Αυτή η κυβέρνηση ψηφίστηκε από πολύ κόσμο για να κυβερνήσει και να λύσει σοβαρά προβλήματα, ειδικά στην υγεία. Εννιά μήνες μετά αποδεικνύεται ότι δεν είναι σε θέση να βρει αξιόλογο στελεχιακό δυναμικό και να διοικήσει. Και να σκεφτείτε ότι πέντε χρόνια στην αντιπολίτευση έκανε πρόβες. Αλλά μάλλον οι πρόβες αφορούσαν τα κοστούμια που θα φορούσαν και όχι την παραγωγή έργου και τη λήψη αποφάσεων.

Ακόμα και ένα μωρό μετά από εννιά μήνες αρχίζει να περπατά. Όχι όμως αυτή η κυβέρνηση που ακόμα μπουσουλά.

Και που να περιμένουμε ν’ αρχίσει να μιλάει κιόλας. Βράσε όρυζα…

Βασίλης Δημητριάδης