Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009
11:46 μ.μ. | 
Αναρτήθηκε από
ΑΚΙΔΑ
Η MKO "Αναπηρία Σήμερα" ανέθεσε στην PalmosAnalysis τη διεξαγωγή έρευνας για τις στάσεις και τις απόψεις των πολιτών σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία, με την ευκαιρία της Ημέρας για τα Άτομα με Αναπηρία. Η έρευνα διεξήχθη το χρονικό διάστημα 23 – 27 Νοεμβρίου 2009, στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης (Α' Θεσσαλονίκης), σε δείγμα 801 ατόμων, ανδρών και γυναικών, ηλικίας 18 ετών και άνω.
Η έρευνα παρουσιάστηκε από τον Υπεύθυνο της οργάνωσης κ. Φώτη Μπίμπαση και τον Διευθυντή Ερευνών της Palmos Analysis κ. Πασχάλη – Αλέξανδρο Τεμεκενίδη σε συνέντευξη τύπου την Πέμπτη, 3 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 12 το μεσημέρι, στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, 1 στους 5 (22%) κατοίκους της Θεσσαλονίκης έχουν κάποιο άτομο με αναπηρία (τυφλό, κωφό, κινητική αναπηρία, νοητική στέρηση, σύνδρομο Down κτλ) στο οικογενειακό τους περιβάλλον, 1 στους 10 (10%) στον φιλικό τους κύκλο και μόλις 1 στους 33 (3%) στον επαγγελματικό τους κύκλο, δείχνοντας σαφώς την τάση κοινωνικής και επαγγελματικής απομόνωσης των ατόμων με αναπηρία. Το 6% των ατόμων του δείγματος δήλωσε κάποια αναπηρία.
Οι ερωτώμενοι δήλωσαν ότι αισθάνονται πιο «δύσκολα» όταν βρίσκεται στην παρέα ή στον εργασιακό τους χώρο κάποιο άτομο με νοητική στέρηση (24%), με σύνδρομο Down (22%), με κινητική αναπηρία (13%), κάποιος τυφλός (13%) και κάποιος κωφός (4%). Το χαμηλό ποσοστό της τελευταίας κατηγορίας (κωφοί) οφείλεται ενδεχομένως στην μη έντονη ή αντιληπτή μορφή αναπηρίας σε τρίτους.
Οι πολίτες αισθάνονται, κατά δήλωσή τους, κυρίως αλληλεγγύη (45%) και οίκτο – συμπόνια (38%) όταν έρχονται σε κοινωνική επαφή με κάποιο άτομο με αναπηρία. Ωστόσο, σημαντικό ποσοστό (26%) δηλώνει ότι αισθάνεται αμηχανία, ενώ περίπου 1 στους 10 (8%) παραδέχεται ότι αισθάνεται δυσφορία και αντίστοιχο ποσοστό δηλώνει ότι νιώθει ανησυχία. Μόλις το 8% του δείγματος δηλώνει ότι δεν νιώθει κάτι το ιδιαίτερο. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι οι πολίτες που έχουν κάποιο άτομο με αναπηρία στον κύκλο τους, δηλώνουν σε πολύ μικρότερο ποσοστό ότι νιώθουν οίκτο – συμπόνια (23%) ή αμηχανία (15%) αλλά και δυσφορία (4%) σε σχέση με το σύνολο του δείγματος. Διαφοροποίηση παρατηρείται και στις απαντήσεις ανδρών και γυναικών, με τους άνδρες να δηλώνουν αμηχανία σε υψηλότερο ποσοστό (31% έναντι 23% των γυναικών), ενώ οι γυναίκες δηλώνουν σε υψηλότερα ποσοστά αλληλεγγύη (49% έναντι 43% των ανδρών) και οίκτο – συμπόνια (40% έναντι 33%).
Η δυσκολία στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας αποτυπώνεται στην έρευνα καθώς το 76% των ατόμων με αναπηρία δηλώνουν ότι δεν εργάζονται έναντι ποσοστού 40% στο σύνολο του δείγματος.
Τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την πρόσβαση και την εξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρία στους εργασιακούς χώρους χαρακτηρίζονται ως μέτρια ή ανεπαρκή – ανύπαρκτα από την πλειοψηφία των ερωτώμενων, με τη μέση βαθμολογία (σε μια κλίμακα απί 1 – ανύπαρκτα μέχρι το 5 – άριστα) να βρίσκεται κάτω από τη βάση (3), στο 2,47. Μάλιστα, η μέση βαθμολογία είναι ελαφρά υψηλότερη στις ιδιωτικές επιχειρήσεις σε σχέση με τους δημόσιους οργανισμούς, φορείς και ΔΕΚΟ! Ακόμη χειρότερη είναι η εικόνα για τους Δήμους του Πολεοδομικού Συγκροτήματος, όπου η μέση βαθμολογία πέφτει στο 2,19 για τους χώρους διοίκησης και υπηρεσιών και στο 2,17 για τους χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας. Κάπως καλύτερη – αλλά πάντως κάτω από τη βάση – είναι η αξιολόγηση για το ΑΠΘ (2,57), το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (2,68) και το Αλεξάνδρειο ΑΤΕΙ (2,43). Αυστηρότερη είναι, μάλιστα, η αξιολόγηση των ίδιων των αναπήρων για τους εργασιακούς χώρους, το ΑΠΘ, το ΠΑ.ΜΑΚ. και το Αλεξάνδρειο ΑΤΕΙ και ελαφρώς επιεικέστερη για τους Δήμους.
Σε σχέση με τους τρεις μεγαλύτερους Δήμους του Πολεοδομικού Συγκροτήματος (Θεσσαλονίκη, Καλαμαριά και Εύοσμο), η αξιολόγηση των πολιτών είναι χαμηλότερη του μέσου όρου για το Δήμο Θεσσαλονίκης και το Δήμο Ευόσμου και υψηλότερη (αλλά πάντα κάτω από τη βάση) για το Δήμο Καλαμαριάς.
Σε σχέση με τη συμπεριφορά των υπαλλήλων και των στελεχών στους εργασιακούς χώρους απέναντι στα άτομα με αναπηρία, η αξιολογήσεις των πολιτών είναι σαφώς θετικότερες σε σχέση με τις αξιολογήσεις για θέματα πρόσβασης και προσπελασιμότητας. Έτσι, η μέση βαθμολογία φτάνει το 3,86 (με άριστα το 5) και είναι ελαφρώς υψηλότερη στις ιδιωτικές επιχειρήσεις (3,97) σε σχέση με τους δημόσιους οργανισμούς, φορείς και ΔΕΚΟ (3,80).
Σημαντικό κενό στην πληροφόρηση των πολιτών για τις ειδικές υποδομές και τους τρόπους αντιμετώπισης που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρία, καταγράφεται στην έρευνα, καθώς το 43% των πολιτών δηλώνουν λίγο ή καθόλου ενημερωμένοι και μόλις το 23% δηλώνουν πολύ ή άριστα ενημερωμένοι.
Ιδιαίτερα υψηλό εμφανίζεται το ποσοστό των πολιτών που δηλώνει εμπιστοσύνη σε κάποιο άτομο με αναπηρία για να του αναθέσει κάποιο επαγγελματικό αντικείμενο. Κατά σειρά, οι πολίτες θα εμπιστεύονταν κάποιο άτομο με αναπηρία ως εκπαιδευτικό (78%), δικηγόρο/νομικό σύμβουλο (73%), λογιστή/φοροτεχνικό (71%) και μηχανικό (66%), με το ποσοστό όσων δεν θα εμπιστεύονταν κάποιο άτομο με αναπηρία για καμιά από τις παραπάνω ειδικότητες να βρίσκεται μόλις στο 5%.
Ιδιαίτερα υψηλό εμφανίζεται το ποσοστό των πολιτών που δηλώνει εμπιστοσύνη σε κάποιο άτομο με αναπηρία για να του αναθέσει κάποιο επαγγελματικό αντικείμενο. Κατά σειρά, οι πολίτες θα εμπιστεύονταν κάποιο άτομο με αναπηρία ως εκπαιδευτικό (78%), δικηγόρο/νομικό σύμβουλο (73%), λογιστή/φοροτεχνικό (71%) και μηχανικό (66%), με το ποσοστό όσων δεν θα εμπιστεύονταν κάποιο άτομο με αναπηρία για καμιά από τις παραπάνω ειδικότητες να βρίσκεται μόλις στο 5%.
Ιδιαίτερα ενθαρρυντικό εύρημα της έρευνας αυτής αποτελεί η σαφής διάθεση των πολιτών – ψηφοφόρων να αναδείξουν άτομα με αναπηρία σε αιρετές θέσεις ευθύνης: το 89% δηλώνουν ότι θα ψήφιζαν ενδεχομένως κάποιο άτομο με αναπηρία για δήμαρχο, ποσοστό μάλιστα που βαίνει αυξανόμενο όσο αυξάνεται το μορφωτικό επίπεδο των ερωτώμενων, και το 88% δηλώνει ότι θα ψήφιζε άτομο με αναπηρία για νομάρχη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στατιστικά
Προσθέστε μας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου