Ακίδα

http://www.soton.ac.uk/citizened/activities/disability_citizenship/talk_sub_BSL.asx

Να σταματήσει τις εργασίες αποκατάστασης της προβλήτας στην ελεύθερη πλαζ του Αγίου Κοσμά από τα συνεργεία του δήμου Ελληνικού επιχειρεί η Κυβέρνηση. Με έγγραφό του το λιμενικό Πειραιά ζητά από την Κτηματική Υπηρεσία να διενεργήσει αυτοψία προκειμένου να επιβληθούν κυρώσεις! Και όλα αυτά γίνονται, γιατί η Κυβέρνηση αρνείται να παραχωρήσει στο δήμο τη διαχείριση της πλαζ που από το 2007 με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις άνοιξε και λειτουργεί με καθημερινή παρουσία χιλιάδων Αθηναίων.
Η συγκεκριμένη προβλήτα έχει υποστεί  φθορές και είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί, καθώς σ' αυτήν ο δήμος λειτουργεί το ειδικό αναβατόριο για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες. Πρόκειται για το ένα από τα δύο αναβατόρια για ΑμΕΑ στην Αττική που τους δίνει τη δυνατότητα να απολαύσουν το μπάνιο τους στη θάλασσα. Αύριο Κυριακή 30 Μαίου στις 7.30 π.μ. ολοκληρώνουμε τις εργασίες μας στην παραλία του Ελληνικού κόντρα στις προσπάθειες παρεμπόδισης της επίσημης πολιτείας. Τα άτομα με αναπηρία θα προστατεύσουν τα έργα πρόσβασης.

Γεωργία Αδαμίδου

Έκπληκτος διαβάζω στο ιντερνέτ ότι η ΝΔ έκανε συνδιάσκεψη του κόμματος για τα άτομα με αναπηρία. Κι εκεί που ετοιμάζομαι να πω «μπράβο Σαμαρά», διαβάζω το λόγο του και πέφτω από τα σύννεφα… τα ίδια τετριμμένα φιλανθρωπικοκοινωνικά συνθήματα που μερικώς χαϊδεύουν τ’ αυτιά και ολικώς εξοργίζουν τη νόηση. Άτομα με ειδικές ικανότητες, καθηλωμένος στο αναπηρικό αναπηρικό καροτσάκι, αγωνιστές, πρότυπο, κοινωνική προσφορά, χρέος, ανθρωπιά, κ.α.

Αγαπητέ και αξιοσέβαστε κύριε πρόεδρε της ΝΔ, δεν γνωρίζουμε με ποια κριτήρια και για ποιο λόγο κάνατε αυτή τη συνδιάσκεψη, που περισσότερο θυμίζει «κλειστό γάμο» παρά μία ανοιχτή προς τους αναπήρους συμμετοχική εκδήλωση, αφού δεν κλήθηκαν εκπρόσωποι όλων των αναπηρικών φορέων. Αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι ότι, για άλλη μία φορά είστε πίσω από την εποχή μας και τις πραγματικές ανάγκες των μειονεκτούντων ομάδων. Οι άνθρωποι με αναπηρίες δεν έχουν ανάγκη μίας γραμματείας συμπολιτών με «ειδικές ικανότητες» όπως την ονομάσατε, διότι και μόνο σαν όρος ακούγεται ειρωνικός, εκτός εάν κρίνετε ότι για να ζήσει κάποιος ανάπηρος στο καθημερινό αφιλόξενο περιβάλλον της Ελλάδας, χρειάζεται πράγματι ειδικές ικανότητες, κάτι στο οποίο συμφωνούμε.

Τα άτομα με αναπηρία ή ειδικές ανάγκες, όπως θέλετε πείτε τα, δεν είναι παρά καθημερινοί άνθρωποι που τους έλαχε ο πρώτος αρνητικός λαχνός του θεϊκού λαχείου, είτε από μία ασθένεια, είτε από ένα ατύχημα και έχοντας κληρωθεί σε έναν τόπο που ο κοινωνικός πληθωρισμός τρέχει ιλιγγιωδώς, προσπαθούν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να επιβιώσουν. Θεωρήστε μας κάτι σαν τους παίχτες του survivor, εντός «οργανωμένης» κοινωνίας.

Ως εκ τούτου, κανείς ο οποίος κατάκοπος βγάζει τη μία μέρα μετά την άλλη ευχαριστώντας το θεό γι’ αυτό δεν θέλει λόγια αλλά πραγματική βοήθεια, έτσι και τα άτομα με αναπηρία θέλουν να δουν πράξεις και όχι παρωχημένες δοξασίες, αφορισμούς, ευχές και κομπλιμέντα…

Μπορεί ο Ρούσβελτ, όπως αναφέρετε στο λόγο σας, να ήταν παραπληγικός και καθισμένος στο αναπηρικό αμαξίδιο, όταν ουσιαστικά διεύθυνε την τύχη όλου του κόσμου κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο και ο Χόκινγκ να δημιουργεί επιστημονικές θεωρίες αλλά γι’ αυτά θα έπρεπε να καμαρώνουμε εμείς και όχι εσείς. Αντιθέτως, όσοι κυβερνήσατε και δεν κυβερνήσατε, θα έπρεπε να ντρέπεστε για την κατάσταση στη χώρα μας, που θα είχε θάψει τέτοιους ανθρώπους σε κανένα ίδρυμα και να ζητήσετε πρωταρχικά συγγνώμη από όλους όσους, με τις κυβερνητικές σας πράξεις και αμέλειες, έχετε αδικήσει και συνεχίζουν να αδικούνται και να ταλαιπωρούνται έως σήμερα.

Προσπαθήσαμε πάρα πολύ να τα βάλουμε όλα στην άκρη και να επαινέσουμε την πράξη αυτή επιδίδοντας σας τα εύσημα και αγνοώντας τα όσα μας πειράζουν. Όλα αυτά έως ότου φτάσαμε στην τελευταία παράγραφο της ομιλίας σας, όπου διαπιστώσαμε για άλλη μία φορά ότι προσπαθείτε να φτιάξετε κάτι «νέο», χωρίς όμως νέα υλικά.

Μπορεί ένα κόμμα να είναι ένας μικρός κύκλος όπου όλοι γνωρίζονται αλλά να ξέρετε ότι το ίδιο ισχύει και για μας. Γι’ αυτό λοιπόν να είστε σίγουροι ότι «δεν μασάμε»…

Βασίλης Δημητριάδης

Δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ (174/13-5-2010), η σύνθεση του νέου Δ.Σ. του Νοσοκομείου Τρικάλων.

Σύμφωνα με την δημοσίευση, καθήκοντα Αντιπροέδρου στο νέο Δ.Σ. αναλαμβάνει ο Φαρμακοποιός Δημήτρης Μιχαλίτσης, με αναπληρωτή τον υπάλληλο του ΙΚΑ και Νομαρχιακό Σύμβουλο Γιώργο Καπέλο. Οι δύο τους αντικαθιστούν τους Νίκο Λιούτα και Αθανάσιο Γεωργολόπουλο.

Επίσης τοποθετούνται στο νέο Δ.Σ. η αδερφή της συζύγου του Βουλευτή του ΠαΣοΚ Τρικάλων Χρήστου Μαγκούφη, η Εκπαιδευτικός Χρύσα Δραγούτσου με αναπληρωτή τον Οικονομολόγο Αθανάσιο Θεοδώρου και οι οποίοι αντικαθιστούν τους Ιωάννη Ρεντζιά και Γεωργία Κοτρώνη.

Στο νέο Δ.Σ. τοποθετείται και ο συνταξιούχος Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. Νίκος Ράκος με αναπληρωτή τον πράκτορα του ΟΠΑΠ Κων/νο Μπουλογιώργο, οι οποίοι αντικαθιστούν τους Χρήστο Φασούλα και Αθανασία Σιώκη.

Η θητεία της νέας διοίκησης στην οποία προεδρεύει η Αθηνά Πέτσα, ολοκληρώνεται στις 3 Σεπτεμβρίου 2011.

Πηγή: http://www.trikalanews.gr/article/12500/

Ε ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ. ΕΔΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΥΜΠΑΡΟΙ ΑΛΛΑ ΚΟΝΤΙΝΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ. ΜΕΓΑΛΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ...ΤΟ ΣΟΙ ΜΟΥ ΜΕΣΑ

Κάπως έτσι φαίνεται ότι το υπουργείο υγείας και η δικαιοσύνη αντιμετωπίζουν την απάτη δισεκατομμυρίων με τα ορθοπεδικά βοηθήματα. Γιατί δε νοείται να υπάρχουν καταγγελίες, να έχει διαπιστωθεί η δράση ορισμένων επίορκων γιατρών και συνενόχων εμπόρων από το 2007 τουλάχιστον και να μην έχει γίνει τίποτα σημαντικό έως τώρα. Και όχι μόνον αυτό αλλά το γλέντι συνεχίζεται χωρίς τέλος.

Όλοι όσοι έχουν ανάγκη χρήσης ορθοπεδικών βοηθημάτων για όλη τους της ζωή εξαιτίας ενός ατυχήματος ή ασθένειας γνωρίζουν το πώς λειτουργεί το κύκλωμα. Αλλά ποιος θα το καταγγείλει και που, όταν το κράτος αντί να τιμωρεί τους υπαίτιους που έχουν κάνει τρομερές περιουσίες στην πλάτη μας, προτιμά απλά να περιορίζει τις τιμές των ταμείων για την αγορά ορθοπεδικών, με αποτέλεσμα το επιπλέον κόστος να το επιβαρύνεται ο χρήστης.

Υπάρχει διάχυτη η νοοτροπία του «σε τσακώσαμε, σταμάτα να τρως τόσο πολύ γιατί προκαλείς και όλα καλά…». Δεν είναι όμως έτσι και δεν είναι έτσι γιατί ο άνθρωπος που έχει την ανάγκη του ορθοπεδικού βοηθήματος είναι ανυπεράσπιστος και ανήμπορος να αντιδράσει.

Η αντίδραση και η καταγγελία είναι ευπρόσδεκτες και επιθυμητές σε κοινωνίες και κράτη που έχουν μηχανισμούς ελέγχου και προπαντός ΤΙΜΩΡΙΑΣ των υπευθύνων. Ο περιορισμός των εξόδων στην υγεία δεν γίνεται με τη χορήγηση μίας λιγότερης ασπιρίνης και το «κόψιμο» ή περιορισμό του χορηγούμενου ποσού ενός τεχνητού μέλους ή αναπηρικού αμαξιδίου. Ο περιορισμός των εξόδων γίνεται με τον περιορισμό της απάτης από όσους έχουν στήσει φαγοπότι εις βάρος των αναπήρων και των ταλαίπωρων ηλικιωμένων που τους γεμίζουν τα βιβλιάρια με άχρηστα είδη και φάρμακα.

Μου κάνει εντύπωση όμως, γιατί ακόμα δεν έχει αφαιρεθεί ή άδεια ενός γιατρού και δεν έχει γίνει κατάσχεση της περιουσίας του, όπως και των εμπόρων με τους οποίους συναλλάσσεται ή έστω να δημοσιοποιηθούν τα ονόματα τους. Δεν είναι πολύ περίεργο; Επίσης περίεργο είναι ότι, όσοι γιατροί έχουν γίνει κατά καιρούς υπουργοί και υφυπουργοί ή γενικοί γραμματείς υγείας και πρόνοιας, κάνουν πως δεν γνωρίζουν τίποτα. Να μην αναφερθώ και στους ανάπηρους βουλευτές και ευρωβουλευτές…

Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι και κυρίως η κυβέρνηση ότι οι απάτες αυτού του είδους είναι κακουργηματικές και όχι ορθές και παιδικές όπως θέλουν να μας τις παρουσιάζουν και ότι όσο και να μειώνουν τις τιμές των ορθοπεδικών στα ταμεία, αυτές δεν θα έχουν αντίκρισμα στην αγορά παρά μόνο αρνητικό αντίκτυπο στον πραγματικό χρήστη, γιατί για τον εικονικό ούτως ή άλλως πέρα βρέχει…

Τέλος αναρωτιέμαι, μήπως θα έπρεπε να δούμε και τη σχέση με τα ορθοπεδικά, ορισμένων γιατρών και ανάπηρων στελεχών κομμάτων, με πολιτικές ή μη θέσεις. Ίσως να υπάρχει κάτι ίσως και όχι αλλά δεν χάνουμε τίποτα να κάνουμε έναν έλεγχο…

Μπορεί να μας εκπλήξει !

Βασίλης Δημητριάδης

Το τραγούδι είναι remix του Sex machine του αείμνηστου Αμερικάνου τραγουδιστή James Brown, στην Γερμανική ταινία Wo ist fred με τον Til Schweiger.

Ναι καλά καταλάβατε, από τη χώρα που έχει υπουργό οικονομικών έναν άνθρωπο στο καρότσι όπως αυτόν που χορεύει και την άλλη που είχε πρόεδρο στην ίδια κατάσταση και μάλιστα εν μέσω παγκοσμίου πολέμου.

Τα άτομα με αναπηρία υπολογίζεται ότι αποτελούν το 10% του συνολικού πληθυσμού. Το βίντεο αποτυπώνει το πρόβλημα...

Η λέξη «παιδεία» είναι παράγωγο του αρχαίου ρήματος «παιδεύω» που σημαίνει διδάσκω, εκπαιδεύω (Wikipedia). Στη σημερινή Ελλάδα βέβαια που όλες οι αρχαιοελληνικές έννοιες έχουν πάρει άλλη μορφή και νόημα, η λέξη «παιδεία» δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί κι έτσι έχει το νόημα του «παιδεύω» με τη σημερινή του σημασία, δηλαδή ταλαιπωρώ. Γιατί στην Ελλάδα ο παιδεμός όποιου αποφασίσει να μορφωθεί είναι de facto ατελείωτος, ειδικά όλων όσων αντιμετωπίζουν προβλήματα προσβασιμότητας όπως οι παραπληγικοί, οι τυφλοί, οι κωφοί, κλπ.

Θυμάμαι τις μέρες που πήγαινα στο πανεπιστήμιο ή μετέπειτα στην ΕΣΔΥ για το μεταπτυχιακό μου και κουβαλούσα τη μητέρα μου μαζί γιατί δε υπήρχε πρόσβαση και κάποιος έπρεπε να με βοηθήσει, από την ώρα που δεν είχαν προβλέψει ώστε να υπάρχει η απαραίτητη υποδομή. Θυμάμαι επίσης τον φίλο μου τον Μάκη να μου λέει ότι για να τελειώσει την αρχιτεκτονική πριν από 20 χρόνια, έσερνε τον πατέρα του μαζί, γιατί η σχολή του που είναι άμεσα συνδεδεμένη με το προσβάσιμο περιβάλλον δεν είχε τις υποδομές για το αναπηρικό του αμαξίδιο. Μου έρχονται επίσης στο μυαλό τα λόγια μιας κοπέλας από τη Μάλτα, που γνώρισα σ’ ένα συνέδριο στην Κύπρο και μου έλεγε ότι το κάθε άτομο με αναπηρία στα πανεπιστήμια τους είχε τον προσωπικό του facilitator, δηλαδή κάποιον που αναλάμβανε να τους διευκολύνει στα πάντα, από το διάβασμα μέχρι οτιδήποτε άλλο.

Στην Ελλάδα του σήμερα, που είναι σχεδόν ίδια και απαράλλαχτη με αυτήν του χτες, τίποτα δεν έχει αλλάξει, ειδικά σε ότι αφορά στα άτομα με αναπηρία. «Σαν να μην πέρασε μια μέρα» που λέει και το γνωστό τραγούδι. Καμία εξυπηρέτηση, σχεδόν καθόλου υποδομές και ένας προσχηματικά καλυμμένος ρατσισμός, που αναγκάζει τους μαθητές κυρίως, είτε να μεταφερθούν σε «ειδικά σχολεία», άσχετα αν τα έχουν ανάγκη, είτε να σταματήσουν το σχολείο.

Για να συνομωσιολογήσω λιγάκι, είμαι πολύ περίεργος αν αυτό είναι απόρροια ενός μεγαλύτερου σχεδίου που θέλει τους ανάπηρους απαίδευτους και διεκδικητικά ευνουχισμένους ή αν όντως η αδιαφορία περισσεύει.

Όπως και να ‘χει το θέμα είναι ότι τα άτομα με αναπηρία μένουν απαίδευτα μορφωτικά αλλά υπέρ του δέοντος παιδεμένα πνευματικά και σωματικά, οδηγούμενα εκ των πραγμάτων σε μία γκετοποίηση και περιθωριοποίηση.

Ως εκ τούτου το μειονέκτημα τους λόγω της αναπηρίας μεγεθύνεται σε τέτοιο βαθμό, με την επιπρόσθετη έλλειψη προσόντων, που τα καθιστά πλήρως αντί-ανταγωνιστικά στην αναζήτηση εργασίας τη σημερινή εποχή.

Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την άμεση εξάρτηση τους από το οικογενειακό περιβάλλον, όπου αυτό υπάρχει, τα πενιχρά επιδόματα, και τελικά τον ιδρυματισμό τους.

Αντιλαμβάνεστε πιστεύω ότι με όλα αυτά, τα άτομα με αναπηρία δε είναι βάρος στο κράτος αλλά το κράτος ένα τεράστιο βάρος στους ώμους τους, όπως η γη στου Άτλαντα.

Βασίλης Δημητριάδης

"Η εν λόγω αναρτηση αναφερει: "ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΤΥΠΟ ΠΡΙΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΙΓΙΟΥ. Η ΑΠΟΡΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΕΠΕΛΕΓΗΣΑΝ ΟΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΕΞ' ΑΥΤΩΝ ΟΥΤΕ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΟΥΤΕ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΖΗΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΕΡΟΙ.

Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε. Πληροφορίες στο 2102480235

Ένας Έλληνας πεθαίνει και φτάνει στη ρεσεψιόν της Κόλασης. Ο υπάλληλος του ανακοινώνει ότι επειδή είναι υπήκοος χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να διαλέξει μία από τις κολάσεις των χωρών-μελών.
Σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να πάει στη Γερμανική:

Αυτές τις μέρες έπεσε στα χέρια μου ο οικονομικός απολογισμός της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Ε.Σ.Α.με.Α. και για άλλη μία φορά τραβούσα τα μαλλιά μου. 2.995.187,07 ευρώ τα έξοδα της για το 2009. Αν είναι δυνατόν. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι 610.646,08 ευρώ είναι για αμοιβές προσωπικού, για έξοδα προβολής και συνεδρίων 405.678,08 ευρώ, για έξοδα ταξιδιών 51.212,67 ευρώ και για δωρεές-επιχορηγήσεις, άγνωστο με ποια κριτήρια, 1.204.425,12 ευρώ.

Επιτρέπεται να υπάρχει τέτοια σπατάλη δημοσίου χρήματος σε τέτοιες εποχές; Είναι δυνατόν οι «επιχορηγήσεις» της να γίνονται κατά το δοκούν; Και στο κάτω κάτω το κράτος τι κάνει; Μας εμπαίζει;

Για να σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι παίρνουν ορισμένοι σύλλογοι, θα σας πω απλά ότι ο Πειραϊκός Σύλλογος Κινητικά Αναπήρων πήρε για τη περίοδο 2004-2010 από το υπουργείο υγείας, για όλη την εξαετία, το τρομερό ποσό των 5.000 ευρώ για λειτουργικά έξοδα και αγορά εξοπλισμού και μάλιστα προεκλογικά.

Τι συμβαίνει εδώ ή τι να φανταστούμε ότι συμβαίνει; Γιατί τόσο κρατικό χρήμα και τόσοι υπάλληλοι στη συνομοσπονδία; Ποια είναι τα κριτήρια επιχορήγησης; Που πάνε τα λεφτά, για να χρησιμοποιήσω και την προσφιλή έκφραση του πρωθυπουργού;

Κύριε πρωθυπουργέ και συναρμόδιοι κύριοι και κυρίες υπουργοί, έχουμε την εντύπωση ότι συνεχίζετε να μας κάνετε «πλάκα», αλλιώς δεν εξηγείται.

Επιτρέπεται από τη μία να κόβετε από τα επιδόματα και τους μισθούς των αναπήρων για οικονομία και από την άλλη να δίνετε πλουσιοπάροχα κρατικό χρήμα σε μία συνομοσπονδία, η οποία όπως αναφέρει στην οικονομική της κατάσταση συντηρεί και 4 «υποκαταστήματα»;

Επιτρέπεται τουλάχιστον το 85% των αναπήρων να είναι άνεργοι και αντί να δημιουργήσετε δομές για την απασχόληση τους, να χρηματοδοτείτε ταξίδια και έξοδα προβολής και συνεδρίων; Προβολή και πολυδάπανα συνέδρια για ποιο λόγο; Μήπως έχουμε να κάνουμε με εταιρεία ή σάμπως με την όποια προβολή λύνονται τα προβλήματα; Ποιο είναι το έργο αυτό που αξίζει 3.000.000 ευρώ το χρόνο; Ποια είναι τα απτά αποτελέσματα της δράσης αυτής της οργάνωσης; Τι κάνει μία ολόκληρη στρατιά υπαλλήλων;

Δυστυχώς για άλλη μία φορά η σπάταλη αλλά και άδικη πολιτική των υμετέρων συνεχίζεται. Κρίμα γιατί οι περισσότεροι πίστευαν ότι κάτι θα άλλαζε αλλά απ’ ότι φαίνεται τίποτα δεν πάει προς το καλύτερο, αλλά προς το χειρότερο. Έχετε προδώσει τις προσδοκίες των αδυνάμων και έχετε δημιουργήσει μια κοινωνία πατρικίων και πληβείων (plebs), τη λεγόμενη πλέμπα, από το πηγάδι της οποίας όμως αντλείτε συνεχώς ψήφους με τον κουβά της ελπίδας, γυρνώντας το μαγκάνι των υποσχέσεων.

Δεν έχετε αντιληφθεί ακόμα, απ’ ότι φαίνεται, ότι το πηγάδι στέρεψε και ότι από δω και πέρα αν δεν το «καθαρίσετε» και δεν το τροφοδοτήσετε με «διάφανο» και γάργαρο νερό, το μόνο που θα βγάζετε θα είναι λάσπη.

Μετά μην παραπονιέστε ότι βάλαμε μπρος τον ανεμιστήρα…

Βασίλης Δημητριάδης

Η επιστολή που πήρα από το φίλο μου, το Βασίλη Δημητριάδη, μια πολύ γνωστή, οικεία και φιλική φυσιογνωμία του Αναπηρικού Κινήματος, μ' έβγαλε για άλλη μια φορά από τα ρούχα μου. Το γνώριζα το πρόβλημα, το είχα ζήσει, το είχα πολεμήσει με όσες δυνάμεις είχα ως δημοσιογράφος και μετά ως βουλευτής, είχα πολεμήσει τη βλακεία , την αναλγησία, την ανοησία του συστήματος και την αδιαφορία των ανθρώπων που ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ για να το λειτουργούν και που το έφεραν – σε αγαστή συνεργασία με τους επί δεκαετίες ανίκανους και άσχετους πολιτικούς προισταμένους- στα χάλια που βρίσκεται.

Είχα πληροφορηθεί και είχα «ψάξει» δεκάδες υποθέσεις καταταλαιπώρησης και εξευτελισμού αναπήρων από «επιτροπές» που «
ασκούσαν εξουσία» πάνω σε ταλαίπωρους ανάπηρους συμπολίτες μας , που τους κουβαλούσαν πάνω στα αναπηρικά τους καροτσάκια, που τους ανάγκαζαν να «μεταφέρονται» στην οικτρή τους κατάσταση , που ταξίδευαν από νησιά και μακρινές πόλεις με τετραπληγία, άνοια, έλλειψη επικοινωνίας, τυφλούς, χωρίς χέρια και πόδια για…επανεξέταση παρά το ότι μια μόνη ματιά θα αρκούσε για να πιστοποιηθεί η βαριά αναπηρία τους.

Κάποια στιγμή, πίστεψα ότι «κάτι» άλλαζε, ύστερα από προσπάθειες που είχαν γίνει να αλλάξει ο νόμος και να θεωρείται «ανάπηρο» ένα άτομο που έπασχε από ένα σπάνιο σύνδρομο και το οποίο αντί να μιλήσει «νιαούριζε» σα γάτα, δεν αυτοεξυπηρετείτο και δεν είχε επαφή με το περιβάλλον. Τσακώθηκα, μάλωσα, φώναξα, μίλησα στη Βουλή, βρήκα «ευήκοα ώτα», ο νόμος άλλαξε, οι αυτονοήτως ανάπηροι μ αυτή την πάθηση θεωρήθηκαν και…επισήμως ανάπηροι και κάποιες οδηγίες σ΄ αυτές τις επιτροπές «επανεξέτασης» και «επιβεβαίωσης» της αναπηρίας διευκόλυναν κάπως τα πράγματα έτσι ώστε να μη χρειάζεται επανεξέταση ένας τυφλός ή ένας άνθρωπος χωρίς πόδια αφού θεωρείτο μάλλον σίγουρο ότι στην επόμενη επανεξέταση ούτε ο τυφλός θα είχε βρει το φως του, ούτε στον ακρωτηριασμένο θα είχαν …φυτρώσει πόδια.

Νόμισα ότι κάτι είχαμε αλλάξει.

Και τις προάλλες, πήρα την επιστολή από το Βασίλη. Που μου γράφει: « Πριν μερικές μέρες χρειάστηκε να περάσω για 1000^η φορά από υγειονομική επιτροπή, τώρα όμως από το ΙΚΑ, στην Πειραιώς 181, για να πειστούν και πάλι κάποιοι «εκσυγχρονιστές» και «επανιδρυτές» του κράτους ότι είμαι παραπληγικός, λες και είναι κάτι το οποίο μετά από λίγο καιρό σου περνά, όπως ένα απλό κρύωμα. Την ίδια μέρα και ώρα με άλλα τουλάχιστον 200 άτομα. Με μια προσωπική στρατιά 3 ανθρώπων μεταξύ αυτών και η δικηγόρος μου, πήγα να εξεταστώ από την επιτροπή «σοφών», για να διαπιστωθεί για άλλη μία φορά, μετά από 24 χρόνια καθίσματος στο αναπηρικό αμαξίδιο, ότι είμαι παραπληγικός.

Εκτός του ότι αναγκάστηκα να παρκάρω 300 μέτρα μακριά, να βγω με το καρότσι στην Πειραιώς, φυσικά πάντα με συνοδεία, διότι το πεζοδρόμιο ήταν ανύπαρκτο και όπου υπήρχε κατειλημμένο και χωρίς ράμπα, αντιμετώπισα και την δυσπιστία της επιτροπής, που με κοίταγε σαν απατεώνα…

Δεν πείθονταν, παρά τα επίσημα έγγραφα από δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία και επιτροπές της νομαρχίας, όπως και την φυσική μου παρουσία ότι είμαι παραπληγικός».

Δε συνεχίζω άλλο την επιστολή του Βασίλη. Αλλά πονάει η καρδιά μου. Πονάει γιατί και ό,τι νόμιζα ότι είχαμε «πετύχει» το 2005 και το 2006 είχε καταρρεύσει και γιατί διαπίστωνα ότι εξακολουθούμε να έχουμε ανάλγητο, ηλίθιο και αδιάφορο κράτος.

Σας συλλυπούμαι κύριε Παπανδρέου, έτσι όπως είχα συλλυπηθεί και τον κ. Καραμανλή, τότε που όντας βουλευτής, πίστευα ότι «κάτι» μπορώ να κάνω.

Γιατί όπως λέει ο Βασίλης : «Που είναι οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ και οι «επανιδρυτές» της ΝΔ, να τους πάρω μια μέρα μαζί μου, να τους καθίσω σ' ένα καρότσι και να τους σέρνω τυραννώντας τους, όπως μας κάνουν τόσα χρόνια αυτοί που τους πληρώνουμε για να μας διευκολύνουν τη ζωή;»

Πηγή: http://www.konstandaras.gr/corpsite/display/dsp_Entity.asp?en_id=2122

 

Να είχαμε τα βιογραφικά και την διαδικασία που ακολουθήθηκε στο διορισμό διοικητών στην πρόνοια, τι καλά που θα ήταν;
Τι γίνεται κυρία Ξενογιαννακοπούλου;
Ακόμα να ενημερώσετε τον κόσμο πως έγινε η επιλογή και ποιοι είναι οι επιλαχόντες για να κάνουμε συγκρίσεις;
Εδώ εφαρμόστηκε πλήρως η πράσινη ανάπτυξη όπως ξέρουμε αλλά μην τα ακούτε εσείς αυτά...
Φήμες, φήμες από κακοπροαίρετους...
Ζήτω η ανοιχτή διακυβέρνηση...
Ζήτω;;;

Καλημερα σας διαβαζοντας τα σχολια για τα μετρα μου δημιουργηθηκε η απατηλη εντυπωση οτι δηθεν δεν ξεραμε η πιστευαμε οτι ο σημερινος πρωθυπουργος θα επαιρνε το μαγικο του ραβδακι και μονομιας θα αλλαζε η χωρα μας προς την ευημερια και..και..και

Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ερευνητές εντόπισαν δύο νέα γονίδια που φαίνεται να παίζουν ρόλο στην εμφάνιση της νόσου Αλτσχάιμερ και τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη νέων θεραπειών στο μέλλον.

1. Από 1.1.2011 στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δημιουργείται Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), υπαγόμενο στη Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας της Διοίκησης ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, για την εξασφάλιση της ενιαίας υγειονομικής κρίσης όσον αφορά στον καθορισμό του βαθμού αναπηρίας των ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών φορέων, συμπεριλαμβανομένου του δημοσίου και των στρατιωτικών, καθώς και των ανασφάλιστων, για τους οποίους απαιτείται η πιστοποίηση της αναπηρίας.

Πριν μερικές μέρες χρειάστηκε να περάσω για 1000^η φορά από υγειονομική επιτροπή, τώρα όμως από το ΙΚΑ, στην Πειραιώς 181, για να πειστούν και πάλι κάποιοι «εκσυγχρονιστές» και «επανιδρυτές» του κράτους ότι είμαι παραπληγικός, λες και είναι κάτι το οποίο μετά από λίγο καιρό σου περνά, όπως ένα απλό κρύωμα.
Το ραντεβού φυσικά είχε κλειστεί ενάμιση μήνα πριν και απ’ ότι διαπιστώθηκε εκ των υστέρων, την ίδια μέρα και ώρα με άλλα τουλάχιστον 200 άτομα.
Φυσικά γνωρίζοντας την ελληνική πραγματικότητα είχε προηγηθεί από πλευράς μου κατόπτευση του εξωτερικού χώρου για πιθανά εμπόδια.
Για να μην τα πολυλογώ ξεκινώ με μια προσωπική στρατιά 3 ανθρώπων μεταξύ αυτών και η δικηγόρος μου, ώστε να καταφέρω να φτάσω και να εξεταστώ από την επιτροπή «σοφών», για να διαπιστωθεί για άλλη μία φορά, μετά από 24 χρόνια καθίσματος στο αναπηρικό αμαξίδιο, ότι είμαι παραπληγικός.
Τα πράγματα δεν ήταν όμως τόσο απλά, όπως δεν είναι τίποτα απλό στην Ελλάδα, όσο αυτονόητο και να δείχνει. Εκτός του ότι αναγκάστηκα να παρκάρω 300 μέτρα μακριά, να βγω με το καρότσι στην Πειραιώς, φυσικά πάντα με συνοδεία, διότι το πεζοδρόμιο ήταν ανύπαρκτο και όπου υπήρχε κατηλλειμένο και χωρίς ράμπα, αντιμετώπισα και την δυσπιστία της επιτροπής, που με κοίταγε σαν απατεώνα…
Με λίγα λόγια δεν πείθονταν, παρά τα επίσημα έγγραφα από δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία και επιτροπές της νομαρχίας, όπως και την φυσική μου παρουσία ότι είμαι παραπληγικός, με αποτέλεσμα να εμπλακώ σε μία λεκτική και άνευ λόγου αντιπαράθεση και ημίγυμνη εξέταση, που κατέληξε όπως αντιλαμβάνεστε για 1001^η φορά στο ίδιο αποτέλεσμα. Ποιο; Ότι η Παναγία της Τήνου αλλά και η επιστήμη δεν έχουν κάνει το θαύμα τους και ότι, όσα βλέπαμε στις ταινίες του Ξανθόπουλου είναι όντως σενάρια που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Για όνομα του Χριστού και της Παναγίας, είναι δυνατόν να υπάρχει αυτό το χάλι, ο ψυχικός βιασμός και εξευτελισμός ενός ανθρώπου, φέρνοντας του συνέχεια στο μυαλό το ατύχημα ή την ασθένεια του και μάλιστα σε τριτοκοσμικές συνθήκες και πρόσβαση; Το ίδιο συμβαίνει βέβαια σε όλα τα ταμεία, όπως το ΤΑΥΤΕΚΩ που έχω προσωπική εικόνα, τις νομαρχίες, κλπ.
Που είναι οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ και οι «επανιδρυτές» της ΝΔ, να τους πάρω μια μέρα μαζί μου, να τους καθίσω σ’ ένα καρότσι και να τους σέρνω τυραννώντας τους, όπως μας κάνουν τόσα χρόνια αυτοί που τους πληρώνουμε για να μας διευκολύνουν τη ζωή;
Όπως πάντα, οι διοικητές των ταμείων και οι υπουργοί εργασίας και υγείας θα δηλώσουν άγνοια… Εδώ «δεν ήξεραν» το χρέος, αυτά θα ξέρουν;
Στην Ελλάδα έτσι είμαστε όμως, από το ένα παραμύθι στο άλλο. Από τις χίλιες και μία νύχτες, στον Αλή Μπαμπά και τους σαράντα κλέφτες…

Βασίλης Δημητριάδης

Έχετε αντιληφθεί ότι η μόνη περίοδος της ζωής μας που μας αρέσει να μεγαλώνουμε είναι όταν είμαστε παιδιά;
Εάν είσαι κάτω των 10 ετών, είσαι τόσο ενθουσιασμένος που μεγαλώνεις που σκέφτεσαι τμηματικά.
«Πόσων ετών είσαι;», «Είμαι τέσσερα και μισό!» Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και μισό. Είσαι τέσσερα και μισό, και περπατάς στα πέντε! Αυτό είναι το κλειδί.
Μπαίνεις στην εφηβεία, και τώρα κανείς δεν μπορεί να σε συγκρατήσει. Πηδάς στον επόμενο αριθμό, ή ακόμη και μερικούς αριθμούς μπροστά.

ΠΡΟΣ ΤΟ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΠΟΣΓΚΑμεΑ

Κοινοποίηση: Μέλη του Γεν. Συμβουλίου

Φορείς/Μέλη ΠΟΣΓΚΑμεΑ

Θεσσαλονίκη, 7.5.2010

Π Α Ρ Α Ι Τ Η Σ Η

Αγαπητοί Σύνεδροι!

Πριν από 2 ½ περίπου χρόνια έθεσα ενώπιον σας την υποψηφιότητά μου διεκδικώντας τη συμμετοχή μου στα Διοικητικά ΄Οργανα της Ομοσπονδίας πιστεύοντας ότι συνεισφέροντας σ` αυτό το Συλλογικό ΄Οργανο θα μπορούσα να διεκδικήσω πιο αποτελεσματικά και ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών μας που χρόνια τώρα βρίσκονται στο περιθώριο και συγκαταλέγονται στην πιο αποκλεισμένη και αδικημένη ομάδα πολιτών με αναπηρίες.

Συνεδριακό Κέντρο "Ιωάννης Βελλίδης"-Θεσσαλονίκη, 12 Σεπτεμβρίου 2009

Ομιλία ατην ΔΕΘ

ΠΑΣΟΚ — Ομιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων στην 74η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης

(Απόσμασμα της ομιλίας)

Η πρόταση που ακούσαμε πριν από μια εβδομάδα, ήταν και είναι καταστροφική για τη χώρα. Αν σήμερα παγώσουμε τους μισθούς, θα παγώσουμε την αγορά. Αν αυξήσουμε τους φόρους στη μεσαία τάξη, θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη, θα βαθύνουμε την ύφεση, θα μειώσουμε τα έσοδα του κράτους. Και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης.
 
Χρειάζεται αντίθετα να στηρίξουμε την οικονομική δραστηριότητα, τον τζίρο της αγοράς. Να μπει μπροστά η μηχανή. Γι' αυτό και θα θέσουμε σε άμεση εφαρμογή, στις πρώτες 100 ημέρες, ένα σχέδιο εξόδου της χώρας από την κρίση. Ένα σχέδιο με τέσσερις άξονες, που αντιμετωπίζει άμεσα τα μεγάλα προβλήματα και βάζει τις βάσεις για τις μεγάλες αλλαγές.

  1ο. Στήριξη του εισοδήματος. Με αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. Έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης. Μέτρα προστασίας των δανειοληπτών. Πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για ένα χρόνο 
  2ο. Ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας. Με αύξηση των δημοσίων επενδύσεων στο 4% του ΑΕΠ από τον πρώτο προϋπολογισμό και επιτάχυνση του ΕΣΠΑ. Ένεση ρευστότητας στην αγορά. Αλλαγή του ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
  3ο. Προστασία και ενίσχυση της απασχόλησης και στήριξη των ανέργων.
  4ο. Νοικοκύρεμα στα δημόσια οικονομικά με την καταπολέμηση της σπατάλης και την ενίσχυση των φορολογικών εσόδων. Θα θέσουμε σε εφαρμογή αυτό το σχέδιο, ψηφίζοντας στις πρώτες 100 μέρες πέντε νομοσχέδια που αφορούν στην οικονομία.

Νομοσχέδιο πρώτο, για τη στήριξη του πραγματικού εισοδήματος και την αναδιανομή. Με αυξήσεις μισθών και συντάξεων που καλύπτουν τον πληθωρισμό και με αναδιανομή του φορολογικού βάρους. Χορήγηση του Έκτακτου Επιδόματος Αλληλεγγύης για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, καθώς και αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες.  Φορολόγηση όλων των εισοδημάτων - ανεξαρτήτως πηγής -  με μια ενιαία, προοδευτική και δίκαιη φορολογική κλίμακα.

Όλοι θα προστατεύονται από τον πληθωρισμό και όλοι θα συνεισφέρουν ανάλογα με την φοροδοτική τους ικανότητα. Τα μερίσματα που διανέμονται σε μετόχους θα φορολογηθούν ακριβώς όπως όλα τα άλλα εισοδήματα, αφού βέβαια αφαιρεθεί ο φόρος που έχει παρακρατηθεί, για να μην υπάρξει διπλή φορολογία. Έτσι, αίρεται η σημερινή αδικία που φορολογεί τα εισοδήματα από εργασία πολύ περισσότερο από το κεφάλαιο.

Δεν θα αυξήσουμε τη φορολογία των επιχειρήσεων. Καταργούμε όμως τις χαριστικές φοροαπαλλαγές. Τα κέρδη που παραμένουν στην επιχείρηση φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή, ώστε να γίνουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Έτσι στηρίζουμε τις παραγωγικές επενδύσεις, τις επιχειρήσεις που παράγουν, αλλά φορολογούμε δίκαια τους μετόχους τους.

«Μέτρον άριστον» είπε ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος τον 6^ο ΠΧ αιώνα χωρίς να μπορεί να φανταστεί πως κάποιοι μετά από μερικές χιλιάδες χρόνια θα το μετάλλασσαν σε «παν μέτρον άριστον» και μάλιστα ανάλογα με τις διαθέσεις και το συμφέρον τους.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο σήμερα να πρέπει να δεχόμαστε το κάθε μέτρο ως άριστο μόνο και μόνο επειδή οι αρεστοί και όχι οι άριστοι θέλουν και μας επιβάλλουν. Πρέπει να δεχόμαστε σχεδόν αδιαμαρτύρητα την επιβολή κάθε μέτρου για τη σωτηρία μας από τον πνιγμό, από αυτούς που μας πέταξαν στη θάλασσα. Πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με το «μη χείρον βέλτιστον», αντί να ζητούμε το βέλτιστο.
Όχι, δεν είμαστε βλάκες ως λαός, ούτε μοιρολάτρες. Αυτό έχει φανεί και από την ιστορία του ελληνικού έθνους εδώ και δεκαετίες. Ιστορία που θέλουν να την απαξιώσουν όσοι μιλούν σήμερα για σωτηρία της πατρίδας, ενώ συνάμα θέλουν να την αποδυναμώσουν. Φτάσαμε στο σημείο να ντρεπόμαστε, όχι επειδή είμαστε Έλληνες αλλά επειδή κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να νιώσουμε έτσι.
Εμείς που ήμασταν τόσο δημοκράτες στην αρχαιότητα και τόσο ανοιχτά μυαλά, έχοντας έναν από τους πιο εργατικούς θεούς κουτσό, τον Ήφαιστο, δίνοντας του για γυναίκα τη θεά της ομορφιάς, την Αφροδίτη, φτάσαμε σήμερα να θεωρούμαστε οι πιο τεμπέληδες, απατεώνες και ρατσιστές της Ευρώπης, γιατί αυτή την εικόνα προωθούν όσοι ουσιαστικά μισούν αυτό το έθνος.
Εγώ προσωπικά δεν ντρέπομαι για κανέναν τίμιο και εργατικό Έλληνα παρά μόνο γι’ αυτούς που καλύπτουν τους απατεώνες, γι’ αυτούς που δεν ξέρουν να ενημερώσουν για το τι πληρώνουμε και σε ποιους και γι’ αυτούς που αδιαμαρτύρητα δέχονται να μας περικόψουν τις δαπάνες για την υγεία και τη διαβίωση μας, χωρίς να τιμωρούν τους κλέφτες.
Δεν είναι «παν μέτρον άριστον» όταν κόβονται τα χρήματα της σύνταξης του ηλικιωμένου ή του ανάπηρου που θέλει να πάρει φάρμακα, όταν κόβονται χρήματα και προσωπικό από τα προνοιακά ιδρύματα και τα νοσοκομεία, όταν οδηγείς σε αδιέξοδο ανήμπορους ανθρώπους που δεν μπορούν να αντισταθούν.
Είναι απάνθρωπο να οδηγείς εν γνώσει σου ολόκληρες κοινωνικές τάξεις στην εξαθλίωση και την εξαφάνιση, όταν ξέρεις ότι εσύ είσαι ασφαλής.
Είναι κοινωνικά άδικο να ζητάς τη μπουκιά από το στόμα του πεινασμένου γιατί εσύ δεν θέλεις να μοιράσεις σωστά την κοινωνική τροφή.
Αντί να βλέπουμε να βελτιώνεται η ποιότητα της ζωής μας, ζούμε την αρχή μίας νέας φεουδαρχίας που θα μας αφήνει από μία πατάτα να ζήσουμε, όπως την εποχή του Βαν Γκογκ.
Περιμένετε και σε λίγο θα δούμε ξανά τους ανάπηρους, με ακορντεόν στις λαϊκές και στις στάσεις των λεωφορείων ή στα σκαλιά της εκκλησίας, να ζητιανεύουν.
Ο Ιπποκράτης το έχει πει άλλωστε, «παν το πολύ τη φύσει πολέμιον».
Βασίλης Δημητριάδης

Τα λεφτά τελείωσαν παλιοκλεφταράδες.

Από δω και πέρα θα πληρώνεστε σε είδος.

Αυτό που έπαθε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και ο Κακλαμάνης σήμερα είναι μόνο η αρχή.

Τέλος οι δημόσιες σχέσεις με το λαό αληταράδες όλων των κομμάτων.

Πίσσα και πούπουλα ξεφτυλισμένοι απατεώνες !!!

Κακλαμάνη αν δούλευες σε γραφείο δεν θα είχες πάρει σύνταξη;

Κι αν δεν ήθελες θα σε έβγαζαν υποχρεωτικά !

Στη Βουλή γιατί μένεις εσύ και οι όμοιοι σου υπερήλικες;

Από αλτρουισμό;

Άντε δρόμο όλοι σας !!!