Ακίδα

Έκπληκτος διαβάζω στο ιντερνέτ ότι η ΝΔ έκανε συνδιάσκεψη του κόμματος για τα άτομα με αναπηρία. Κι εκεί που ετοιμάζομαι να πω «μπράβο Σαμαρά», διαβάζω το λόγο του και πέφτω από τα σύννεφα… τα ίδια τετριμμένα φιλανθρωπικοκοινωνικά συνθήματα που μερικώς χαϊδεύουν τ’ αυτιά και ολικώς εξοργίζουν τη νόηση. Άτομα με ειδικές ικανότητες, καθηλωμένος στο αναπηρικό αναπηρικό καροτσάκι, αγωνιστές, πρότυπο, κοινωνική προσφορά, χρέος, ανθρωπιά, κ.α.

Αγαπητέ και αξιοσέβαστε κύριε πρόεδρε της ΝΔ, δεν γνωρίζουμε με ποια κριτήρια και για ποιο λόγο κάνατε αυτή τη συνδιάσκεψη, που περισσότερο θυμίζει «κλειστό γάμο» παρά μία ανοιχτή προς τους αναπήρους συμμετοχική εκδήλωση, αφού δεν κλήθηκαν εκπρόσωποι όλων των αναπηρικών φορέων. Αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι ότι, για άλλη μία φορά είστε πίσω από την εποχή μας και τις πραγματικές ανάγκες των μειονεκτούντων ομάδων. Οι άνθρωποι με αναπηρίες δεν έχουν ανάγκη μίας γραμματείας συμπολιτών με «ειδικές ικανότητες» όπως την ονομάσατε, διότι και μόνο σαν όρος ακούγεται ειρωνικός, εκτός εάν κρίνετε ότι για να ζήσει κάποιος ανάπηρος στο καθημερινό αφιλόξενο περιβάλλον της Ελλάδας, χρειάζεται πράγματι ειδικές ικανότητες, κάτι στο οποίο συμφωνούμε.

Τα άτομα με αναπηρία ή ειδικές ανάγκες, όπως θέλετε πείτε τα, δεν είναι παρά καθημερινοί άνθρωποι που τους έλαχε ο πρώτος αρνητικός λαχνός του θεϊκού λαχείου, είτε από μία ασθένεια, είτε από ένα ατύχημα και έχοντας κληρωθεί σε έναν τόπο που ο κοινωνικός πληθωρισμός τρέχει ιλιγγιωδώς, προσπαθούν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να επιβιώσουν. Θεωρήστε μας κάτι σαν τους παίχτες του survivor, εντός «οργανωμένης» κοινωνίας.

Ως εκ τούτου, κανείς ο οποίος κατάκοπος βγάζει τη μία μέρα μετά την άλλη ευχαριστώντας το θεό γι’ αυτό δεν θέλει λόγια αλλά πραγματική βοήθεια, έτσι και τα άτομα με αναπηρία θέλουν να δουν πράξεις και όχι παρωχημένες δοξασίες, αφορισμούς, ευχές και κομπλιμέντα…

Μπορεί ο Ρούσβελτ, όπως αναφέρετε στο λόγο σας, να ήταν παραπληγικός και καθισμένος στο αναπηρικό αμαξίδιο, όταν ουσιαστικά διεύθυνε την τύχη όλου του κόσμου κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο και ο Χόκινγκ να δημιουργεί επιστημονικές θεωρίες αλλά γι’ αυτά θα έπρεπε να καμαρώνουμε εμείς και όχι εσείς. Αντιθέτως, όσοι κυβερνήσατε και δεν κυβερνήσατε, θα έπρεπε να ντρέπεστε για την κατάσταση στη χώρα μας, που θα είχε θάψει τέτοιους ανθρώπους σε κανένα ίδρυμα και να ζητήσετε πρωταρχικά συγγνώμη από όλους όσους, με τις κυβερνητικές σας πράξεις και αμέλειες, έχετε αδικήσει και συνεχίζουν να αδικούνται και να ταλαιπωρούνται έως σήμερα.

Προσπαθήσαμε πάρα πολύ να τα βάλουμε όλα στην άκρη και να επαινέσουμε την πράξη αυτή επιδίδοντας σας τα εύσημα και αγνοώντας τα όσα μας πειράζουν. Όλα αυτά έως ότου φτάσαμε στην τελευταία παράγραφο της ομιλίας σας, όπου διαπιστώσαμε για άλλη μία φορά ότι προσπαθείτε να φτιάξετε κάτι «νέο», χωρίς όμως νέα υλικά.

Μπορεί ένα κόμμα να είναι ένας μικρός κύκλος όπου όλοι γνωρίζονται αλλά να ξέρετε ότι το ίδιο ισχύει και για μας. Γι’ αυτό λοιπόν να είστε σίγουροι ότι «δεν μασάμε»…

Βασίλης Δημητριάδης