Ακίδα

Επειδή διακρίνω πρόσφατα, ότι η ευγένεια και η διακριτικότητα όχι μόνο δεν εκτιμούνται αλλά μάλλον ιδεολογικοποιείται και η βλακεία, είμαι υποχρεωμένος να πω δημόσια κάποιες θέσεις μου.

Είναι γεγονός που δεν αμφισβητείται, ότι με το σύστημα της αντιπαροχής επί πρωθυπουργίας Καραμανλή του πρεσβυτέρου, καταστράφηκε σχεδόν το σύνολο του νεοκλασσικού πλούτου της Αθήνας και επιπλέον αφέθηκε η άγρια αστικοποίηση των εγχώριων μεταναστών, να δράσει από μόνη της, δημιουργώντας τερατώδη προάστια με ελλειμματική αστική σχεδίαση, όταν ο Ελ. Βενιζέλος μετά από μια εθνική καταστροφή δημιούργησε συνοικίες, βλέπε, Ν. Ιωνία, Ν. Φιλαδέλφεια, Ν. Ερυθραία, κ.α. πενήντα χρόνια πιο πρίν!

Η άγνοια κάποιων φαίνεται πλέον, ότι είναι και θέμα πολιτικής συνέχειας. Προσωπικά μου είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ, ότι υπάρχει τέτοια αδυναμία κατανόησης των βασικών παραμέτρων διαβίωσης των ανθρώπων που ζούμε στα πλαίσια της αναπηρίας από τους υπόλοιπους συμπολίτες μας. Η αδυναμία δε των ίδιων των αναπήρων, όχι μόνο να κατανοήσουν τις ανάγκες των συναδέλφων των, αλλά και να αναγνωρίσουν τις ίδιες τους τις ανάγκες, σε κάνει από την πολύ οργή, να βάλεις απλά τα γέλια διότι δεν μπορείς ούτε καν να κλάψεις…

Ας αρχίσουμε λοιπόν από τα βασικά των βασικών, ότι είναι για έναν βαδίζοντα το πέλμα του ποδιού του, είναι για τον κινητικά ανάπηρο, το ελαστικό του τροχού της τροχοκαρέκλας που χρησιμοποιεί. Α και να μην ξεχάσω να το πω και αυτό, επίσης ο κινητικά ανάπηρος και ειδικά αυτός που χρησιμοποιεί αποκλειστικά, αναπηρική τροκαρέκλα, μπορεί να μετακινηθεί και να προσεγγίσει χώρους μόνο εκεί που μπορεί να πάει και να προσεγγίσει η τροχοκαρέκλα του, μην το ξεχνάμε παρακαλώ. Ερωτώ, λοιπόν έχετε δει πολλούς στην καθημερινότητά τους να περπατούν ξυπόλυτοι πάνω σε καρφιά, να βουλιάζουν μέχρι το γόνατο στη λάσπη ή να διακινδυνεύουν να σπάσουν πόδια, πέφτοντας μέσα σε λακούβες και να θεωρούνται όλα αυτά σωστό περιβάλλον και ποιότητα ζωής; Όταν σε χώρο που διαβιούν και κύρια πρέπει να εξυπηρετούνται κινητικά ανάπηροι, περιορίζεται ο χώρος κίνησης και έκφρασης των χρηστών, πως είναι δυνατόν αυτό, να ερμηνεύεται ως αναβάθμιση και καλλωπισμός, μόνο και μόνο επειδή τοποθετήθηκε «χλοοτάπητας» !

Συνεχίζομε για λίγο πάλι τα βασικά, η ρόδα της κάθε τροχοκαρέκλας για να μπορέσει να κυλήσει (αυτό και μόνο είναι το έργο της) χρειάζεται να είναι σε επαφή με υπόστρωμα – επιφάνεια, που θα έχει συνοχή, συνεκτικότητα, δεν θα πτυχώνει και θα έχει ένα βαθμό σκληρότητας και άνω. Προσπαθώ να κωδικοποιήσω, για να σας πω ότι δεν ΚΥΛΑ μια τροκαρέκλα πάνω σε χλοοτάπητα, ούτε σε άμμο, ούτε σε κροκάλες, ούτε σε βότσαλα και πόσο μάλλον πάνω σε ΑΔΡΑΝΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ (γαρμπίλι). Ε, όλα αυτά ΔΕΝ υπήρχαν και υπάρχουν ΤΩΡΑ, στο χώρο του ΚΑΑΠΒ – Βούλας στην παραλία, στο όνομα του καλλωπισμού του χώρου και της αναβάθμισής του.

Οι άνθρωποι με κινητική αναπηρία προσβάλλονται καθημερινά από την κυρίαρχη ανήθικη στάση της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας τόσο από τον τρόπο που δομεί το περιβάλλον αλλά, και από τη διαχείριση του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος που επιβάλλει.