Ακίδα

Τα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση ενδέχεται να μπορούν να ωφεληθούν από τη μεταμόσχευση οσφρητικών κυττάρων που παράγουν μυελίνη στον εγκέφαλο, αναφέρουν ερευνητές στο περιοδικό Cell Transplantation.

Προηγούμενες έρευνες, επισημαίνουν οι επιστήμονες, έχουν δείξει ότι τα οσφρητικά κύτταρα που παράγουν μυελίνη (olfactory ensheathing cells – OEC), τα οποία είναι σχετικά εύκολο να ληφθούν και έχουν την ικανότητα της αναγέννησης, ενδέχεται να συμβάλλουν στην επιδιόρθωση βλαβών του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) που συνδέονται με ένα πλήθος νευρολογικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων της σκλήρυνσης κατά πλάκας, των κακώσεων της σπονδυλικής στήλης και της αμυοτροφικής πλευρικής (ή πλάγιας) σκλήρυνσης (ALS).

Στην πρόσφατη έρευνα, οι Κινέζοι ερευνητές χορήγησαν με ένεση κύτταρα OEC σε ένα συγκεκριμένο σημείο στους μετωπιαίους λοβούς των εγκεφάλων 33 παιδιών και εφήβων με εγκεφαλική παράλυση, 14 εκ των οποίων ολοκλήρωσαν την εξάμηνη μελέτη.

«Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι η μεταμόσχευση κυττάρων OEC σε ασθενείς με εγκεφαλική παράλυση μπορεί να βελτιώσει τη νευρολογική τους λειτουργία χωρίς να προκαλέσει σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες. Η διαδικασία αυτή ενδέχεται να αποτελεί μια καλή μέθοδο για την αντιμετώπιση της ανίατης επί του παρόντος αυτής διαταραχής», δήλωσε ο Dr. Hongyun Huang από το Κέντρο Αποκατάστασης της Beijing.

Πηγή: HealthDay News

Ένα σάκχαρο που βρίσκεται στο κέλυφος θαλάσσιων οστρακοειδών ενδέχεται να αποτελεί το «κλειδί» για την αντιμετώπιση τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης, προσφέροντας νέες ελπίδες σε ασθενείς που έχουν μείνει παράλυτοι λόγω νόσου ή ατυχήματος.

Όπως κατέδειξε μελέτη που διεξήχθη στο Κέντρο Έρευνας της Παράλυσης στην Κτηνιατρική Σχολή Purdue, στην Ιντιάνα των ΗΠΑ, η τροποποίηση και χορήγηση του σακχάρου ονόματι «χιτίνη» στη σπονδυλική στήλη ινδικών χοιριδίων επιδιόρθωσε βλάβες στα νευρικά τους κύτταρα.

Αποτέλεσμα ήταν μετά από 30 λεπτά να έχει αποκατασταθεί η επικοινωνία μεταξύ των άκρων και του εγκεφάλου, η οποία είχε διακοπεί τεχνητά.

Μετά το εύρημα των ερευνητών ότι ορισμένα σάκχαρα που βρίσκονται στα όστρακα μπορούν να στοχεύσουν τις κατεστραμμένες μεμβράνες κυττάρων, ο Richard Borgens, διευθυντής του Κέντρου Έρευνας, συνεργάσθηκε με το φυσιολόγο Riyi Shi και το χημικό Youngnam Cho και βρήκαν ότι η τροποποίηση του εν λόγω σακχάρου και η έγχυσή του στη σπονδυλική στήλη των ζώων, κατάφερε να αποκαταστήσει βλάβες νευρικών κυττάρων, επιτρέποντας ξανά τη διέλευση ηλεκτρικών σημάτων από αυτά.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Experimental Biology.

Πηγή: http://ygeia.tanea.gr/

Σε όσους έδωσα αξία τους την αφήνω για να έχουν κι αυτοί κάτι...

Φύρδην μίγδην, Κουλουβάχατα (Kulluwahad), άρτσι μπούρτσι και λουλάς και άλλες πολλές φράσεις μπορούν να χαρακτηρίσουν τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα που μοιάζει με ένα μεγάλο τρελλοκομείο.

Θα βάλουμε φόρους δεν θα βάλουμε, θα πληρώνετε φάρμακα δεν θα πληρώνετε, θα πάρετε σύνταξη δεν θα πάρετε, θα πάρουμε δάνειο δεν θα πάρουμε. Τι γίνεται ρε παιδιά; Θα καταλήξετε σε κάτι ή όχι; Έτσι για να ξέρουμε κι εμείς τι θα κάνουμε. Θα φύγουμε από τη χώρα ή δεν θα φύγουμε; Θα ζήσουμε ή δεν θα ζήσουμε; Πρέπει να πάρουμε και κάποιες αποφάσεις, δεν μπορούμε να ζούμε στην αβεβαιότητα και με το άγχος αν θα μας τιμήσετε με τις αποφάσεις σας ή όχι. Θα βουλιάξουμε ή θα αλλάξουμε; Κι αν αλλάξουμε τι θα γίνουμε;

Αυτά βλέπουν από την ΕΕ και το ΔΝΤ και μας έχουν πάρει στο ψιλό. Αυτά βλέπει κι ο Σόιμπλε και σκέφτεται το αν πρέπει να μας δώσει λεφτά ή όχι. Γιατί, αν αυτός όντας παραπληγικός, είναι υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, της μεγαλύτερης οικονομικής δύναμης στην Ευρώπη, στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τους παραπληγικούς μόνο σαν μία πηγή εσόδων από την ΕΕ για προγράμματα εκπαίδευσης, πρόσβασης κλπ. χωρίς να έχει γίνει τίποτα τόσα χρόνια και μερικές φορές ως αντιαισθητικό θέαμα που πρέπει να κρυφτεί σε κάποιο άσυλο.

Για πείτε μας κ. Παπακωνσταντίνου και κ. Παπανδρέου, πως αισθάνεστε τώρα που τρέχετε πίσω από το καροτσάκι του Σόιμπλε, όταν τόσα χρόνια στην Ελλάδα τα καροτσάκια τρέχουν από πίσω σας χωρίς να τους δίνετε σημασία; Για εξηγήστε μας πως ένας παραπληγικός στη Γερμανία είναι ικανός να κουμαντάρει όλη την οικονομία της ΕΕ κι εσείς εδώ τους βγάζετε από τα ταμεία ως ανίκανους προς εργασία και τους οδηγείτε στην επαιτεία;

Η Θεία Πρόνοια μπορεί να αργεί αλλά κάνει τη δουλειά της και δίνει πολλά μαθήματα, αρκεί να είμαστε έτοιμοι να τα κατανοήσουμε.

Αν δεν κατανοήσουν οι κυβερνήσεις αλλά και όλα τα κόμματα ότι δεν μπορούν να απαξιώνουν άλλο το λαό και να τον πανικοβάλουν με σταλινικές προπαγανδιστικές μεθόδους, προκειμένου να τον έχουν πάντα δέσμιο του φόβου του, τότε θα βρεθούν προ εκπλήξεων, διότι οι καιροί έχουν αλλάξει, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη σωματική και πνευματική ικανότητα του.

Αυτό που μετρά σήμερα είναι η ευφυΐα του ατόμου και καλά θα κάνουν να αφήσουν κάποιοι στην άκρη, τις εκφράσεις του τύπου «αυτά τα άτομα», «τα καημένα τα παιδιά», «καθηλωμένος στο αναπηρικό αμαξίδιο» και άλλους τέτοιους χαζούς και άνευ νοήματος χαρακτηρισμούς γιατί αν τους πάρει χαμπάρι ο Σόιμπλε, στον οποίο παρεμπιπτόντως δεν τολμούν να απευθυνθούν με αυτό τον τρόπο, όπως δεν τολμούν να το κάνουν και στον παραπληγικό πρόεδρο της IPC που έχει τον τίτλο Sir, τότε όχι λεφτά δεν θα πάρουν αλλά θα τα ακούσουν κιόλας σε υπουργικό επίπεδο.

Εσείς λοιπόν οι εύρωστοι και αρτιμελείς κυβερνώντες μαζέψτε επιτέλους τα ατάκτως ερριμμένα οικοδομικά υλικά σας και φτιάξτε κάτι… έστω μια παράγκα, αλλά να λειτουργεί…

Βασίλης Δημητριάδης

 

Δημήτρης Κωνσταντάρας - "Οδηγός" του εκπροσώπου του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών κοντά στον πρόεδρο της αθλητικής ομοσπονδίας ΑΜΕΑ

Μόνο οι αφελείς και οι ηλίθιοι μπορούν πλέον να θεωρούν ασύνδετα τα γεγονότα και τα τεκταινόμενα εντός μιας κοινωνίας.
Το έχουμε πει μυριάδες φορές, ποτέ μην θεωρείτε ότι δεν θα βρεθείτε στην θέση του άλλου. Ποτέ μην βλέπετε τη ζωή στη φαινομενική της στατικότητα. Λίγος χρόνος να περάσει διαπιστώνει κανείς ότι τα πράγματα αλλάζουν δραματικά. Όταν διαμαρτυρόμεθα για την κατάληψη μιας θέσης αναπηρικής στάθμευσης ΔΕΝ είναι μόνο ατομικό ζήτημα, όπως δεν είναι ατομικό πρόβλημα, η καταστροφή ενός δάσους ή ο βασανισμός ενός ζώου, ή η όποια μορφή βαρβαρότητας. Η βαρβαρότητα είμαι ΜΙΑ και πολύ απλά ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ. Ο κοντόφθαλμος νους, θεωρεί ότι όταν δημιουργεί προβλήματα με τη συμπεριφορά του, αυτά δεν τον αγγίζουν, ΛΑΘΟΣ! Είναι καθαρά ζήτημα χρόνου, να λειτουργήσει ο νόμος της ανταπόδοσης. Δεν είναι κακία, έτσι είναι δημιουργημένο το σύμπαν, διαλέγεις και επιλέγεις που και πόσο θα ξοδεύσεις από την "ατομική" σου περιουσία. Όταν αποκλείεις και δεν συνομιλείς και ΚΩΦΕΥΕΙΣ στις ανάγκες του συνανθρώπου σου, ΗΔΗ ΧΑΝΕΙΣ από το πρώτο δευτερόλεπτο. Τι χάνεις άμεσα; ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΣΟΥ, πετάς το δώρο που σου προσφέρει η διαφορετικότητα και η προσφορά του συνανθρώπου σου. Διότι είτε αρέσει είτε δεν αρέσει είμαστε όλοι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ! Όταν θεωρείς το παιδί με αυτισμό, σαν αντιαισθητική εικόνα και όταν σε έναν ανάπηρο διακρίνεις αδυναμίες και λες εκείνο το ρατσιστικό "άνθρωποι με ειδικές ικανότητες" και άλλα τέτοιου τύπου έχεις απολέσει ήδη την ολότητα του κόσμου δημιουργώντας, το περιβόητο «εγώ και οι άλλοι». Για ορισμένες συμπεριφορές βέβαια δεν είναι αρκετός ο διάλογος, διότι άνθρωποι και κοινωνίες είναι σε τέτοιο πρωταρχικό στάδιο που δεν αντιλαμβάνονται πόσο κακό κάνουν. Η αυτοάμυνα κατά τη γνώμη μου είναι δικαίωμα όταν ο αδικούμενος απειλείται τόσο πολύ που η ζωή του γίνεται αφόρητη. Τότε είτε θα κουρνιάσει σε μια γωνία περιμένοντας να περάσει ο κίνδυνος είτε θα αντεπιτεθεί με οποιονδήποτε τρόπο ενστικτωδώς ακολουθώντας το ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Η σύγχρονη φυσική είναι στο ξεκίνημα πλέον της τεκμηρίωσης της "νοημοσύνης" των σωμάτων και των υποατομικών σωματιδίων που μόνο στο νόμο της ανταπόδοσης υπάρχουν. Φωτόνια πλέον "αντιλαμβάνονται" το τι συμβαίνει σε άλλα φωτόνια εντός του ίδιου δοκιμαστικού σωλήνα. Και άλλα πολλά που...
Έτσι, δείτε πως μια ολόκληρη χώρα η Ελλάδα που συμπεριφέρεται με τρόπο απαξιωτικό ΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αιτήματα των αναπήρων (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΑΝΑΠΗΡΟΠΑΤΕΡΩΝ) και σίγουρα με βδελυγμία ξορκίζει μην τυχόν και έλθει σε συναλλαγή με την αναπηρία επί της ουσίας, (Γάμος με ανάπηρο/η, πρόσληψη στη θέση εργασίας, ισότιμη μεταχείριση...), παρακαλάει αυτή τη στιγμή και κρέμεται από την απόφαση ενός παραπληγικού, του Υπουργού Οικονομικών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Και δεν αντέχουμε να κάνουμε και την σύγκριση της εικόνας ενός ανθρώπου που μόνος του ρολάρει την καρέκλα του και με τους φακέλους πάνω στα γόνατα του, από γνωστό επώνυμο έλληνα επιχειρηματία, παραπληγικό που "σηκωτό" τον πάνε και τον φέρνουν και αν δεν ξέρεις από τις εμφανίσεις του στη τηλεόραση και τον τύπο δεν συμπεραίνεις ότι μετακινείται με αναπηρικό κάθισμα.
ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΕΛΛΕΙΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΜΑΣ.ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ ΑΛΛΙΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΔΡΟΜΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΑΤΟ...
Εκεί σίγουρα δεν θα βρείτε καροτσάκια. Τόσο χαμηλά δεν πέφτουμε...

Γ.Π., Β.Δ.

Αυτό το αυτοκίνητο που καταλαμβάνει μόνιμα την αναπηρική θέση στάθμευσης έξω από το υπουργείο υγείας και δήθεν κοινωνικής αλληλεγγύης ανήκει, όπως μας καταγγέλθηκε, στη γραμματέα της υπουργού κ. Ξενογιαννακοπούλου. Αν κάνουμε λάθος παρακαλούμε διορθώστε μας με στοιχεία.

Αυτά είτε τα ξέρει η υπουργός και δεν κάνει τίποτα είτε ... έλα μωρέ ανάπηροι είναι, σιγά...

Συγχαρητήρια, και μετά ζητάτε από τον κόσμο ήθος, ενώ θα έπρεπε να είστε το παράδειγμα !

Όταν η Γερμανία έχει υπουργό οικονομικών παραπληγικό εδώ κλέβουν τις θέσεις των παραπληγικών οι γραμματείς των υπουργών !!!

Και μην μας πει κανείς ότι έγινε μια μόνο φορά γιατί έχουμε και κάποιο αρχείο... εκτός των μαρτύρων παραπληγικών, με όλη τη σημασία της λέξεως !

Νέα parking κάρτα "Νοιάζομαι" δίνει τη δυνατότητα στα άτομα με ειδικές ανάγκες να παρκάρουν εύκολα, και μόνο αυτά, στις ειδικά διαμορφωμένες θέσεις στο επίπεδο -1, σε γνωστό εμπορικό κέντρο.

Πρόκειται για μια κάρτα που προμηθεύει το εμπορικό κέντρο σε όσους τη χρειάζονται, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι το AVENUE είναι κοντά στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Την κάρτα αναζητούν οι ενδιαφερόμενοι στο information desk που βρίσκεται στο ισόγειο και δίνεται κατά προτεραιότητα σε άτομα με κινητικά προβλήματα (αμαξίδια / καροτσάκια). Η χρήση της επιτρέπει την είσοδο στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο και η αυτόματη μπάρα αποτρέπει τον οποιονδήποτε άλλο από το παρκάρισμα. 

Στο εμπορικό κέντρο από το πεζοδρόμιο της Λεωφόρου Κηφισίας, έχει τοποθετηθεί ράμπα ανόδου, για εύκολη είσοδο, αλλά και στο εσωτερικό, η κίνηση σε όλα τα επίπεδα διευκολύνεται χάρη στην ύπαρξη κυλιόμενων διαδρόμων παντού.
Επίσης, έχει ληφθεί μέριμνα για ειδικούς χώρους υγιεινής για Α.Μ.Ε.Α. σε όλα τα επίπεδα, οι οποίοι σύντομα θα παραδοθούν στο κοινό και πλήρως ανακαινισμένοι. 
Τέλος, στο δεύτερο επίπεδο υπάρχουν επιπλέον ελεύθερες θέσεις, με προδιαγραφές για Α.Μ.Ε.Α. όπου εκεί η είσοδος γίνεται χωρίς τη χρήση της ειδικής κάρτας.

Πηγή: http://entertainment.in.gr/html/ent/938/ent.82938.asp

 Ένας υπνάκος μετά την μάθηση κάποιου νέου πράγματος βοηθά τον εγκέφαλο να θυμάται καλύτερα, εφόσον ο ύπνος συνοδεύεται με όνειρα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που διαπίστωσε ότι όσοι ονειρεύονται, ιδίως αναφορικά με τις νέες γνώσεις τους, τα καταφέρνουν καλύτερα όταν ξυπνήσουν, σε σχέση με όσους δεν κοιμούνται ή δεν ονειρεύονται.
Η έρευνα, υπό τον δρα Ρόμπερτ Στίκγκολντ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό βιολογίας "Cell Biology", σύμφωνα με το BBC και το "Science". Η μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενες έρευνες νευροεπιστημόνων που έχουν δείξει ότι ο εγκέφαλος δεν "κοιμάται" την ώρα του ύπνου και ότι ο ύπνος βοηθά τον εγκέφαλο να απορροφήσει νέες πληροφορίες. Η νέα έρευνα όμως, παράλληλα, παρέχει μερικές από τις πρώτες πειραματικές ενδείξεις ότι ειδικότερα τα όνειρα βελτιώνουν την μαθησιακή διαδικασία και την μνήμη.

Επιστήμονες από τη Μελβούρνη ελπίζουν ότι μία νέα μέθοδος θεραπείας, με τη χρήση βλαστοκυττάρων, θα δώσει σε χιλιάδες γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μαστεκτομή, για την αφαίρεση καρκινικών κυττάρων, τη δυνατότητα να έχουν ξανά ένα φυσικό μαστό. Αν επιτύχει η νέα τεχνική, θα βάλει τη Μελβούρνη στον διεθνή ιατρικό χάρτη. Πειράματα της νέας αυτής μεθόδου, η οποία ονομάζεται “Νέοπεκ” (Neopec) και χρησιμοποιεί την αναπαραγωγική ικανότητα του γυναικείου σώματος να δημιουργήσει νέους ιστούς στο στήθος, θα ξεκινήσουν εντός των επόμενων μηνών στο ινστιτούτο «Μπέρναρντ Ο’Μπράιεν» (Bernard O’ Brien Institute).

Η απενεργοποίηση της λειτουργίας ενός και μόνο γονιδίου μπορεί να βοηθήσει στο μέλλον τους ασθενείς, που πάσχουν από τραύματα του νωτιαίου μυελού, να αποφύγουν την παράλυση, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία ανοίγει το δρόμο για νέες θεραπείες και για συντόμευση της χρονικής διάρκειας αποκατάστασης της ζημιάς.
Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Science Translational Medicine", έγινε από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου του Μέριλαντ, υπό τον Μαρκ Σίμαρντ.

Ενα σημαντικό ποσοστό των νέων ανθρώπων με αναπηρίες είναι ικανό για εργασία, στην Ελλάδα όμως ελάχιστοι από αυτούς εργάζονται διότι αντιμετωπιζουν σημαντικά προβλήματα στις καθημερινές τους μετακινήσεις από και προς την εργασία τους. Το πρόβλημα αυτό θα μπορούσε και στη χώρα μας να ξεπεραστεί μέσα από τη θέσπιση ειδικών προγραμμάτων παροχής ειδικά διασκευασμένων αυτοκινήτων στους πολίτες με αναπηρία, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία 50 χρόνια.

ΠΑΣΟΚ Αρχική -> Oμάδες Εργασίας/ Δικτύων/ Κείμενα Εγρασίας/ Μαζικών Χώρων -> ΠΑΣΟΚ και Άτομα με Αναπηρία

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:
Το Πα.Σο.Κ. στέκεται από τη στιγμή της ίδρυσης του μέχρι σήμερα δίπλα στις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, δημιουργώντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την όσο το δυνατόν πληρέστερη ενσωμάτωση τους στον κοινωνικό ιστό και αναπτύσσοντας μαζί τους μία σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας.
Μια ιδιαίτερη ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, που βιώνει σε έντονο βαθμό το φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού είναι τα άτομα με αναπηρίες. Το ποσοστό των ΑμεΑ υπερβαίνει το 10% του πληθυσμού της Ελληνικής Επικράτειας.
Η υποχρέωση του Κράτους για τη λήψη όλων εκείνων των αναγκαίων μέτρων, που θα εξασφαλίσουν στα άτομα με αναπηρία την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, είναι πλέον και συνταγματικά κατοχυρωμένη.
Όμως συχνά παρατηρείται το φαινόμενο οι μέχρι σήμερα ρυθμίσεις είτε να είναι ανεπαρκείς, είτε ν’ αποτελούν νεκρό γράμμα, είτε όταν εφαρμόζονται η εφαρμογή τους να είναι πλημμελής και αναποτελεσματική.

Οι "καλοί" επιχειρηματίες δεν αφήνουν καμιά ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Όπως ο ιδιοκτήτης μιας πιτσαρίας στην πόλη της Μιλτζούρας, ο οποίος, για να εκμεταλλευτεί τα σμήνη ακρίδων, που καταστρέφουν τις καλλιέργειες, αποφάσισε να προσφέρει και πίτσα με … ακρίδες στους πελάτες του. Η ιδέα ήταν βασικά του δημάρχου, Γκλέν Μάϊλν και την υιοθέτησε ο ιδιοκτήτης της πιτσαρίας.

Στην περιοχή του Μαλί οι ακρίδες είναι τόσες πολλές που σχηματίζουν ένα τεράστιο σκούρο σύννεφο που καλύπτει ακόμα και τον ήλιο.

Οι οδηγοί καλούνται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, ενώ τα πλυντήρια αυτοκινήτων λένε πως τετραπλασιάστηκαν οι δουλειές τους.

Τα καταστροφικά σμήνη έχουν εξαπλωθεί από το Κουίνσλαντ μέχρι τη Μελβούρνη και την Αδελαΐδα, σε μια έκταση 500.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και αφανίζουν τις καλλιέργειες.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Έχεις και τα μούτρα να μιλάς για τα άτομα με αναπηρία και την προστασία τους, στη βουλή, όταν εσύ ως υφυπουργός στο παρελθόν έδειξες το πιο σκληρό σου πρόσωπο και τους ανάγκαζες σε διαδήλωση κάτω από το υπουργείο σου; Έλεος !

 

Από το Υπουργείο Πρόνοιας φαίνεται να ξεκινά το τσουνάμι συγχωνεύσεων ή καταργήσεων δημοσίων φορέων και οργανισμών με στόχο την τιθάσευση των ελλειμμάτων.

Οπως ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου το μεσημέρι της Δευτέρας η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, το Υπουργείο Πρόνοιας προτείνει τη συγχώνευση ή κατάργηση πέντε Οργανισμών, οι οποίοι είχαν ουσιαστικά καταστεί ανενεργοί.

Ειδικότερα προτείνεται:

1. Η κατάργηση του Εθνικού Κέντρου Ερευνών Υγείας, η αποστολή του οποίου μπορεί να καλυφθεί από άλλες υπάρχουσες δομές του ΥΥΚΑ.

2. Η κατάργηση του Κέντρου Κληρονομικών Νόσων Αίματος , το οποίο μπορεί να συγχωνευθεί με το Εθνικό Κέντρο Αίματος (ΕΚΕΑ).

3. Η κατάργηση του Ινστιτούτου Κοινωνικής Δημογραφίας και Έρευνας (ΙΚΔΕ), το οποίο μπορέι να συγχωνευθεί με το ΕΚΚΕ.

4. Η κατάργηση του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ατόμων με Αναπηρίες (Ε.ΠΑ. ΑΜΕΑ), το οποίο μπορεί να συγχωνευθεί στο Εθνικό Κέντρο Αλληλεγγύης.

5. Η συγχώνευση του Ιδρύματος Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης (ΙΚΠΑ) με το Εθνικό Κέντρο Αλληλεγγύης (ΕΚΑ).

Οπως διευκρίνισε η κυρία Ξενογιαννακοπούλου η κατάργηση των συγκεκριμένων Οργανισμών δεν σημαίνει αυτομάτως και απολύσεις, ενώ δεσιμεύθηκε ότι όσοι υπάλληλοι του ΕΣΥ έχουν αποσπαστεί σε οργανισμούς και υπηρεσίες εκτός Συστήματος θα επιστρέψουν σε αυτό.

Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=11254943

Τα τελευταία χρόνια «λειτουργεί» μια προσβάσιμη παραλία στο κέντρο αποθεραπείας και αποκατάστασης παίδων Βούλας.

Αυτή η παραλία θεωρητικά είναι πρωτίστως για τα ανάπηρα παιδάκια που ζουν κλεισμένα στο συγκεκριμένο κέντρο και μετέπειτα για τους επισκέπτες. Εδώ όμως και μερικά χρόνια συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Στο χώρο της παραλίας έχουν φτιαχτεί παρανόμως, απ’ όσο γνωρίζω, ξύλινοι οικίσκοι στους οποίους κατασκηνώνουν κάποιοι μεσήλικες ανάπηροι, οι οποίοι ουσιαστικά δεν έχουν την ανάγκη κατασκήνωσης ούτε από ηλικιακής αλλά ούτε και από οικονομικής άποψης και όλα αυτά όχι μόνο με την έγκριση του υπουργείου αλλά και με τη χρηματοδότηση του σε δύο συγκεκριμένους συλλόγους κινητικά αναπήρων, που κάνουν και την επιλογή των παράνομων κατασκηνωτών. Πέρυσι μάλιστα είχαμε και το περιστατικό ενός κατασκηνωτή, φίλου εδώ και μια εικοσαετία, ο οποίος έπεσε σε κώμα κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου του και μεταφέρθηκε εκτάκτως στην εντατική με βαριά αναπνευστική λοίμωξη, γλυτώνοντας ουσιαστικά από του χάρου τα δόντια.

Επιπλέον ο πρώην υφυπουργός τουρισμού θέλοντας να ικανοποιήσει «κάποιους» και εν όψει εγκαινίων τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, έδωσε ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό ποσό για τη διαμόρφωση της παραλίας, η οποία όμως αντί να βελτιωθεί έγινε ακόμα πιο απροσπέλαστη με παρεμβάσεις χωρίς κανένα σχεδιασμό.

Εκτός όλων αυτών η συγκεκριμένη παραλία αντί για πρότυπη έχει καταντήσει ένας ιδιωτικός χώρος ορισμένων, στον οποίο δεν επιτρέπεται η είσοδος όποιου δεν έχει «κάρτα» από τη διοίκηση του ΚΑΑΠΒ, για λόγους ασφαλείας, σύμφωνα με τα λεγόμενα και τα γραφόμενα της προηγούμενης διοίκησης. Επιπλέον αποτελεί το άλλοθι ενός κράτους και μιας ολόκληρης κοινωνίας στην αδιαφορία τους για το δικαίωμα του αναπήρου να έχει πρόσβαση στην όποια ακτή και να απολαμβάνει κι αυτός όσα έχει δώσει ο Θεός απλόχερα στη χώρα μας.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν προς την υπουργό υγείας και τη νέα διοίκηση του ΚΑΑΠΒ είναι τα εξής:

Θα συνεχίσετε να χρηματοδοτείτε με ποσά της τάξεως των 100.000 ευρώ και πλέον ανά έτος την παράνομη κατασκήνωση;

Με ποια κριτήρια επιλέγονται κάθε χρόνο και χωρίς διαγωνισμό οι ίδιοι σύλλογοι για την διαχείριση της παραλίας;

Γιατί η παραλία δεν είναι ανοιχτή σε όλο το κοινό των αναπήρων και επιτρέπεται να γίνονται πριβέ παρτάκια σε αυτή μετά τη δύση του ηλίου και τη λήξη της λειτουργίας της, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν όσοι είναι παρόντες;

Θα αποφασίσετε να βάλετε ένα τέλος στην ασυδοσία που επικρατεί αυτή τη στιγμή ή θα συνεχίσετε να βαδίζετε στα χνάρια της προηγούμενης κυβέρνησης και διοίκησης;

Στην παραλία αυτή δεν επιτρέπεται η διανυκτέρευση παρά μόνο η διημέρευση, κάτι το οποίο αναφέρεται και στην ιστοσελίδα του ΚΑΑΠΒ.

Την επόμενη φορά ίσως ο κατασκηνωτής ή ο μετά τη δύση του ηλίου κολυμβητής να μεταφερθεί στο νοσοκομείο νεκρός και όχι σε κωματώδη κατάσταση και τότε να δούμε ποιος θα αναλάβει την ευθύνη γιατί στο περυσινό περιστατικό όλοι σφύριζαν αδιάφορα.

Βασίλης Δημητριάδης

... Κάποτε άκουσα έναν άνθρωπο που του άρεσε να ταξιδεύει να λέει αυτή την ιστορία. Όπως είπε το ταξίδι που θυμόταν περισσότερο ήταν η σύντομη επίσκεψη του στη Χώρα των Μεγάλων Κουταλιών. Συνάντησε αυτό το μέρος στο δρόμο για την Αμπελοχώρα και επειδή του αρέσουν οι εξερευνήσεις αποφάσισε να κάνει μία στάση.
Το μονοπάτι που οδηγούσε στη Χώρα των Μεγάλων Κουταλιών ήταν απότομο και κατέληγε σ' ένα τεράστιο απομονωμένο σπίτι.
Όταν πλησίασε διαπίστωσε ότι η έπαυλη ήταν χωρισμένη σε δύο πτέρυγες, την δυτική και την ανατολική.
Πάρκαρε το αυτοκίνητο του και πήγε στο σπίτι. Στην πόρτα μία πινακίδα έλεγε: ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΟΥΤΑΛΙΩΝ: "ΑΥΤΗ Η ΜΙΚΡΗ ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΑΧΑ ΔΥΟ ΑΙΘΟΥΣΕΣ, ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΟ ΔΙΑΔΡΟΜΟ ΩΣ ΤΗ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΗ. ΣΤΡΙΨΕ ΔΕΞΙΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΑΙΘΟΥΣΑ Ή ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ"
Ο άνθρωπος προχώρησε στο διάδρομο και, στην τύχη, έστριψε δεξιά. Ένας νέος διάδρομος εμφανίστηκε μπροστά του. Καθώς περπατούσε προς την πόρτα άρχισε να ακούει βογκητά και κλάματα που έρχονταν από το μαύρο δωμάτιο.
Για μία στιγμή οι κραυγές πόνου και στενοχώριας τον έκαναν να διστάσει, όμως, αποφάσισε να συνεχίσει. Έφτασε στην πόρτα, την άνοιξε και μπήκε.
Γύρω από ένα πελώριο τραπέζι κάθονταν εκατοντάδες άτομα. Στο κέντρο του τραπεζιού έβλεπες τους πιο λαχταριστούς μεζέδες και, μολονότι όλοι βαστούσαν από ένα κουτάλι που έφτανε ως το κεντρικό πιάτο, πέθαιναν της πείνας. Ο λόγος ήταν ότι τα κουτάλια τους είχαν το διπλάσιο μήκος από τα χέρια τους και ήταν κολλημένα στις παλάμες τους. Μ' αυτό τον τρόπο όλοι μπορούσαν να φτάσουν το φαγητό αλλά κανένας δεν μπορούσε να το φέρει στο στόμα του.
Η κατάσταση ήταν τόσο απελπιστική που ο ταξιδιώτης έκανε μεταβολή και βγήκε τρέχοντας από το δωμάτιο. Γύρισε πάλι στον κεντρικό διάδρομο και τράβηξε προς τ' αριστερά, προς την λευκή αίθουσα. Ο διάδρομος που οδηγούσε στην πόρτα ήταν ίδιος, μοναδική διαφορά ήταν ότι εκεί δεν άκουγε βογκητά, ούτε παράπονα. Όταν έφτασε στην πόρτα ο εξερευνητής έπιασε το πόμολο και την άνοιξε.
Εκατοντάδες άτομα κάθονταν πάλι γύρω από ένα τραπέζι, παρόμοιο με εκείνο της μαύρης κάμαρας. Πάλι στο κέντρο υπήρχαν εκλεκτές λιχουδιές και όλοι στο χέρι τους είχαν στερεωμένο ένα μακρύ κουτάλι.
Εκεί, όμως, κανένας δεν παραπονιόταν ούτε έκλαιγε. Κανένας δεν πέθαινε στην πείνα γιατί εκεί ο ένας τάιζε τον άλλο...!

(Απόσπασμα από το βιβλίο "Να σου πω μία ιστορία", Χόρχε Μπουκάι)

Δημοσιευμένο στο fb

Απόφαση διακοπής της λειτουργίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας έλαβε σήμερα, ημέρα γενικής εφημερίας του Νοσοκομείου η ολομέλεια των διευθυντών των κλινικών και εργαστηρίων του νοσηλευτικού Ιδρύματος.

Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση που υπογράφουν ο πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής, το Επιστημονικό Συμβούλιο, οι διευθυντές των κλινικών και ο Σύλλογος Γιατρών, η απόφαση ελήφθη αφούδεν υπάρχει πλέον διαθέσιμο ιατρικό προσωπικό ούτε για την λειτουργία του Τμήματος Επειγόντων, ούτε για την κάλυψη των κλινικών και των εργαστηρίων.

Στην ανακοίνωση γίνεται επίσης λόγος "για πρωτοφανή αδιαφορία των αρμοδίων αρχών της ΔΥΠΕ και του υπουργείου να επιλύσει τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η αυθαίρετη και αυταρχική περικοπή των προϋπολογισμών", ενώ απευθύνεται παράλληλα κάλεσμα σε όλους τους φορείς της Λάρισας και της Θεσσαλίας να παρεβρεθούν στην παράσταση διαμαρτυρίας του νοσοκομείου που θα γίνει την Δευτέρα 19 Απριλίου, έξω από τα γραφεία της ΔΥΠΕ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδος στις 9.30 το πρωί.

Πηγή: http://www.edugate.gr/content/loyketo-sto-panepistimiako-nosokomeio-larisas

Και το όνομά του  Tactile Minds και κοστίζει  150 λίρες.  Ένα πρωτότυπο  βιβλίο πορνογραφικού περιεχομένου σχεδιασμένο από τη   Καναδή Λίζα Μέρφυ. Το εν λόγω βιβλίο είναι σχεδιασμένο για να το "απολαμβάνουν" τυφλά άτομα  και  άτομα με προβλήματα όρασης.

Με την παροχή κινήτρων προσπαθούν πλέον οι κυβερνήσεις των ομόσπονδων κρατιδίων της Γερμανίας να προσελκύσουν γιατρούς στην ύπαιθρο. Ωστόσο, χωρίς επιτυχία. Όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»), οι αγροτικοί γιατροί εξακολουθούν να είναι δυσεύρετοι, ενώ δήμοι και κοινότητες βρίσκονται σε απόγνωση.

http://www.labtestsonline.gr/

Πρωτοποριακή η ιδέα να γίνουν εσοχές για μελλοντικές ταβέρνες.
Να σκεφτόταν ο φωστήρας και τους πεζούς!!!


Ουπς!!! Τώρα τι γίνεται;
Πάμε πάλι πίσω.


Μη σας ξεγελά η εικόνα.
Μαμά με καροτσάκι μωρού δεν περνά.


... και οι πελάτες πως θα περάσουν;
Ας κατεβούν στον δρόμο.


Αν δεν είσαι μικρό, δεν περνάς.

Πηγή: http://drapetsona-manos.blogspot.com/2009/07/blog-post_06.html

Άνοιξαν τα σχολεία μετά τις διακοπές του Πάσχα, όχι όμως για όλα τα παιδιά. Το Δημόσιο Σχολείο Κωφών και Βαρηκόων Φιλοθέης παραμένει κλειστό! Κι αυτό γιατί αποφασίστηκε να μετακομίσει, μεσούσης της σχολικής χρονιάς (είναι νόμιμο αυτό; το έχετε ξανακούσει;), σε άλλο κτίριο στην Πεύκη. Η μετακόμιση δεν έγινε μέσα στις διακοπές του Πάσχα, ώστε να μην χάσουν τα παιδιά τα μαθήματά τους, αλλά αποφασίστηκε να γίνει την επόμενη εβδομάδα που το σχολείο θα έπρεπε να λειτουργεί κανονικά. Εμείς οι γονείς των παιδιών που φοιτούν στο σχολείο, ειδοποιηθήκαμε καθυστερημένα -μετά το Πάσχα- και δεν είχαμε τη δυνατότητα να αντιδράσουμε. Και πάλι όμως, ενώ το σχολείο παραμένει κλειστό, η μετακόμιση δεν γίνεται γιατί δεν μπορεί να βρεθεί το κονδύλι που θα πληρώσει τα φορτηγά που θα κάνουν τη μετακόμιση! Δεν μπορούν να βρεθούν 1-2 χιλιάρικα! Μιζέρια, γραφειοκρατία, ανευθυνότητα!

Σήμερα ο ανάπηρος γραμματέας του συλλόγου μας δέχθηκε απειλή με μαχαίρι στα γραφεία μας, από 5 άτομα τα οποία του έκλεψαν 27€. Εκεί φτάσαμε κύριε Χρυσοχοΐδη ! Συγχαρητήρια !

Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει στον Πειραιά παρακολουθώ την εξέλιξη του για 4 δεκαετίες τώρα. Παρόλο που είναι μια πόλη που αγαπώ και νοιάζομαι δεν μπορώ να πω ότι συμβαίνει το ίδιο και με όλους όσους τον διοικούν ή εκλέγονται από αυτόν.

Τα τελευταία χρόνια ο Πειραιάς έχει γίνει πλέον ανυπόφορος και αφιλόξενος για κατοίκους και επισκέπτες. Ιδίως για τα άτομα με αναπηρία που ζουν κι εργάζονται σ’ αυτόν. Η ανυπαρξία πεζοδρομίων, ραμπών και θέσεων στάθμευσης έχουν κάνει τη μετακίνηση όσων αντιμετωπίζουν κινητικά ή οπτικά προβλήματα, από δύσκολη έως αδύνατη. Η απουσία προσβάσιμων ιατρείων και νοσοκομείων έχει δημιουργήσει δυσκολίες που έχουν άμεση σχέση ακόμα και την επιβίωση των ασθενών με αναπηρία. Τζάνειο, κρατικό Νικαίας και Μεταξά είναι αδύνατον να προσεγγιστούν. Δημοτικά ιατρεία με πρόσβαση δεν υπάρχουν, με αποτέλεσμα ένα άτομο με σοβαρά κινητικά προβλήματα να μην μπορεί να επισκεφθεί έναν οδοντίατρο, οφθαλμίατρο ή καρδιολόγο.

Ο δήμαρχος Πειραιά φαίνεται να μην ενδιαφέρεται, παρά του ότι τα θέματα αυτά του έχουν τεθεί από πολλούς, μεταξύ αυτών και ημών. Το ίδιο και η ΔΥΠΕ που σφυρίζει αδιάφορα αντί να βρει άμεσα λύσεις.

Όποιος προσπαθήσει να πλησιάσει στο δημαρχείο θα βρει μπάρες που ανοίγουν μόνο για τα «υπηρεσιακά» αυτοκίνητα που παρκάρουν θρασύτατα πάνω στην πλατεία. Όσο για τη δημοτική αστυνομία… όταν την δείτε να μας το πείτε κι εμάς.

Τα ίδια χάλια επικρατούν και στους όμορους δήμους της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά. Το Κερατσίνι, η Νίκαια, ο Κορυδαλλός και άλλοι είναι απαράδεκτα απροσπέλαστοι για κατοίκους και επισκέπτες. Όπου δε, έχουν χωροθετηθεί και σημανθεί θέσεις στάθμευσης αναπηρικών αυτοκινήτων, αυτές καταστρατηγούνται από διάφορους επιτήδειους που κόβουν βόλτες στα μαγαζιά κι αν τολμήσεις να τους πεις κουβέντα σου επιτίθενται, το λιγότερο φραστικά.

Αν υποθέσουμε ότι ισχύει το ποσοστό του 10% του πληθυσμού με αναπηρία, τότε μιλάμε για περισσότερους από 150.000 κατοίκους, πλέον τους επισκέπτες. Αυτός είναι ένας αριθμός που δεν επιτρέπει άλλες αναβολές, αν όχι στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, τουλάχιστον στην ασφάλεια τους και την πρόσβαση τους στις υπηρεσίες υγείας.

Είναι καιρός οι κάτοικοι του Πειραιά αλλά και των όμορων δήμων να προσεγγίσουν πλέον το θέμα της εκλογής δημάρχων με μεγαλύτερη σοβαρότητα και όχι με κομματικά ή άλλα κριτήρια. Δεν μπορούμε άλλο να δίνουμε ευκαιρίες σε άσχετους με τη τοπική αυτοδιοίκηση, που πάντα βρίσκουν «καμένη γη» και μέχρι να μάθουν να την καλλιεργούν εμείς να μυρίζουμε τα αποκαΐδια της.

Ο Πειραιάς είναι μια πόλη με ιδιαίτερο χαρακτήρα και κατοίκους με μια κουλτούρα που καλώς ή κακώς διαφέρει από αυτή άλλων πόλεων και που τον εκμεταλλεύονται όλοι σχεδόν οι πολιτικοί που εκλέγονται από αυτόν, μέχρι και πρώην πρωθυπουργοί, χωρίς να της προσφέρουν τίποτα.

Όσοι θελήσουν να εκλεγούν και να μην κάνουν τίποτα, ας έχουν στο μυαλό τους ότι έχουμε και μεγάλο λιμάνι…

Βασίλης Δημητριάδης

Έξι συλλήψεις για το σκάνδαλο εμπορίας ανθρώπινων οργάνων, μετά τις διαμαρτυρίες δοτών, ότι δεν τους πλήρωσαν για τα νεφρά τους. Η Αστυνομία ανακάλυψε μια μεγάλη συμμορία διακίνησης ανθρώπινων οργάνων, που απέφεραν εκατομμύρια στα μέλη της, και το δικαστήριο ενέκρινε τη δημοσιότητα από τη Τετάρτη.
Έξι ύποπτοι συνελήφθησαν, μεταξύ των οποίων ένας 62-χρονών Ταξίαρχος (σε αποστρατία). Ο Meir Zamir από το Rishon Letzion, ο οποίος έλαβε το μετάλλιο της ανδρείας, για τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, και δύο δικηγόροι.

Για ακόμη μια φορά η πιο αδικημένη κοινωνική ομάδα της ελληνικής κοινωνίας, η οποία πλήττεται με 80% ανεργία, απειλείται με απολύσεις.

Για ακόμη μια φορά γίνονται προσπάθειες να “πεταχθούν στο δρόμο” και στην αφάνεια άτομα με αναπηρία.

Όχι κύριοι, δεν θα το επιτρέψουμε!!!

Θα κατεβάσουμε τον κόσμο στους δρόμους, θα στείλουμε τους φίλους των ΑμεΑ και τις οικογένειές τους, έξω από στα σπίτια των ηθικών αυτουργών και των διοικητικών πιονιών τους και θα διαδηλώσουμε για το δικαίωμα των ΑμεΑ στη ζωή.

Θα εκπλαγείτε με τη δύναμη του αναπηρικού κινήματος της Κέρκυρας, τις οργανώσεις τους και τους φίλους του! Αν νομίζετε ότι θα επιτρέψουμε σε πολίτες ΑμεΑ να μετατραπούν σε ζητιάνους στις πλατείες είσαστε γελασμένοι.

Η απάντηση θα είναι δυνατή, μαζική και ανθρώπινη.

Ανδρέας Σκούπουρας
Πρόεδρος του ΔΣ. Του Νομαρχιακού Συλλόγου ΑμεΑ Κέρκυρας

Τις προάλλες καθόμασταν με μια παρέα σε ένα τραπέζι και κάποιος ισχυρίστηκε ότι η μπύρα περιέχει γυναικείες ορμόνες...

Αρχικά γελάσαμε αλλά σαν επιστήμονες που είμαστε είπαμε να το ερευνήσουμε το θέμα. Ήπιαμε ο καθένας από 10 μπύρες (καθαρά για επιστημονικούς λόγους).

Μετά το τέλος του πειράματος καταλήξαμε στα παρακάτω συμπεράσματα:

1. Είχαμε παχύνει.
2. Μιλούσαμε ακατάπαυστα χωρίς να λέμε τίποτα.
3. Αντιμετωπίσαμε προβλήματα στην οδήγηση και στο παρκάρισμα.
4. Ήταν αδύνατο να κάνουμε λογικές σκέψεις.
5. Μας ήταν αδύνατο να παραδεχτούμε ότι είχαμε άδικο, παρότι ήταν ξεκάθαρο ότι δεν είχαμε δίκιο.
6. Κάθε ένας μας θεωρούσε ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος.
7. Είχαμε πονοκέφαλο και δεν είχαμε διάθεση για σεξ.
8. Και η αποκορύφωση: Έπρεπε να πάμε κάθε 10 λεπτά στην τουαλέτα και μάλιστα όλοι μαζί.

Περαιτέρω ανάλυση μάλλον είναι περιττή: Η ΜΠΥΡΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΟΡΜΟΝΕΣ !!!

Αναδημοσίευση από email

Μια γυναίκα που χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι πρόκειται να γίνει το πρώτο μοντέλο με ειδικές ανάγκες στη βρετανική σκηνή της μόδας καθώς θα εμφανίζεται σε βιτρίνα πολυκαταστήματος της Oxford Street.
Η Shannon Murray, μοντέλο και ηθοποιός ολοκλήρωσε πρόσφατα μία φωτογράφηση για το Debenhams που θα τοποθετηθεί στη βιτρίνα καταστήματος της Oxford Street, την επόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με πληροφορίες της Independent.

Αν τα κατάφερνα εκείνη τη φορά ίσως…………

Κρύο, υγρασία. Σε περνάει μέχρι το κόκαλο. Κουλουριασμένος  ακουμπώντας το σαγόνι στα γόνατα.
Βρώμικος, όχι γιατί το θέλω, αλλά γιατί δεν γίνεται αλλιώς.
Το πιάτο από λαμαρίνα πεταμένο λίγο πιο πέρα με κάτι μέσα πού μοιάζει με εμετό.
Μπορεί να 'ναι και του φύλακα. Δεν ξέρω. Δεν θέλω να μάθω.
Τα μάτια μου σφαλιστά. Τα χέρια μου αγκαλιάζουν το κορμί μου. Μόνο τα αυτιά μου έχω ανοικτά.
Όχι μπας και μάθω η ακούσω κάτι. Τι σημασία θα είχε άλλωστε. Εδώ  η γνώση ως λέξη και έννοια είναι άγνωστη, και θα 'λεγα τις περισσότερες φορές επικίνδυνη.

Πριν αρκετά χρόνια συνάντησα τον Ντίκη σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας όπου περιφερόταν κυρίως στον 5^ο όροφο αυτού. Λεπτοκαμωμένος με γκρίζο μαλλί και πολύ συμπαθητικός. Παρά το μικρό του ανάστημα ήταν πολύ σβέλτος κι όλη μέρα έκοβε βόλτες στους διαδρόμους ψάχνοντας να βρει κάτι να φάει, χωρίς να τον ενοχλεί κανείς, αν και όποιος τον έβλεπε τρομοκρατούνταν. Άγνωστο παραμένει το που κοιμόταν τα βράδια ή αν είχε οικογένεια. Αυτό που ξέρω είναι ότι όταν έφυγα μετά από αρκετό καιρό ο Ντίκης ήταν ακόμα εκεί…

Σήμερα, ο Ντίκης ο ποντίκης που έψαχνε στους διαδρόμους για λίγο φαγητό έχει πάρει πλέον ανθρώπινη μορφή, έχει πολλούς απογόνους και ζει πλέον σε όλα τα νοσοκομεία, τα ταμεία και τα προνοιακά ιδρύματα της χώρας, κατά προτίμηση στα γραφεία της διοίκησης και των προμηθειών. Δεν αρκείται πλέον σε λίγο τυράκι για την ικανοποίηση του αλλά τρώει ότι βρει, φάρμακα, τρόφιμα, ιατρικό εξοπλισμό, πλασματικές ώρες, με αποτέλεσμα οι δομές υγείας να έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα που καμία «μυοκτονία» να μην μπορεί να τις σώσει.

Μπορεί να μη βλέπουμε τόσο συχνά τρωκτικά στα νοσοκομεία πλέον γιατί έχουν μεταλλαχθεί και μπορούν να κυκλοφορούν ανάμεσα μας αλλά ακόμα και όταν τα αντιλαμβάνονται κάποιοι από τα αποτελέσματα των έργων τους, αρκούνται απλά στην αναφορά του ελλείμματος που έχουν δημιουργήσει.

Το θέμα είναι ότι όλοι αυτοί οι ανθρωπόμορφοι Ντίκηδες έχουν όνομα και επώνυμο, τα οποία σκόπιμα δεν μαθαίνουμε ποτέ. Γιατί δεν είναι δυνατόν να λεηλατείται εξοπλισμός, αναλώσιμα, τρόφιμα, κλπ. και κανείς να μην ξέρει ποιος το έκανε. Σε όλες τις υπηρεσίες υπάρχει ένας υπεύθυνος που είτε είναι ανίκανος, όταν γίνονται όλα αυτά κάτω από τη μύτη του, είτε συμπράττει με τους απατεώνες. Έτσι προκύπτει το ερώτημα, «γιατί δεν βλέπουμε κανέναν και ποτέ να τιμωρείται, να δεσμεύεται η προσωπική του περιουσία και να δημοσιοποιείται το όνομα του ως πράτων απάτη κατά του δημοσίου, δηλαδή ημών;»

Όλα τα λόγια που ακούγονται περί περιορισμού των εξόδων για την υγεία και εξυγίανσης θα είναι απλός «αέρας κοπανιστός» αν δεν αποφασίσουν οι υπουργοί εργασίας και υγείας να κάνουν πρώτα απ’ όλα «απολύμανση» και μία γερή «μυοκτονία», ώστε η όποια προσπάθεια να αποφέρει καρπούς.

Αυτά, μαζί με μία σωστή οργάνωση και ΠΛΗΡΗ καταγραφή των πάντων, υλικών και μη πόρων, για να μπορεί ο κάθε ένας να ασκεί ποιοτικό έλεγχο και εποπτεία.

Οι Έλληνες δεν έχουν σκοπό να περιμένουν τη Δευτέρα Παρουσία για να ζήσουν την ανάσταση της υγείας. Θέλουν αποτελέσματα εδώ και τώρα!

Ελπίζω να ζω μέχρι τη μέρα που θα ακούσω τους/τις υπουργούς υγείας και εργασίας να λένε στους Ντίκηδες, «το τυρί το είδες, τη φάκα δεν την είδες;»

Βασίλης Δημητριάδης

Κι ενώ τόσος ντόρος έγινε το τελευταίο διάστημα για το πώς θα δανειστούμε λεφτά με χαμηλό επιτόκιο, για τους κερδοσκόπους και τη γενική αναδιάρθρωση της χώρας, διαπιστώνουμε για άλλη μία φορά ότι κανένας δεν βάζει μυαλό.

Παραμονή της 25ης Μαρτίου ανακοινώνονται από το υπουργείο υγείας και άλλοι νέοι διοικητές των καταχρεωμένων προνοιακών ιδρυμάτων της χώρας. Μεταξύ ορισμένων  επιστημόνων σχετικών με τον χώρο της υγείας εντοπίζουμε ιδιότητες όπως,δημοτικός και νομαρχιακός σύμβουλος, συνταξιούχος, στρατιωτικός, αρχαιολόγος, κοκ.

Απ' ότι θυμάμαι είχε γίνει ολόκληρη φασαρία με το opengov και την επιλογή στελεχών με βιογραφικά, όπως και ανθρώπων που θα μπορούσαν να βγάλουν τη δημόσια διοίκηση από το τέλμα. Αντί αυτού, «ως εκ θαύματος», λόγω επικείμενου Πάσχα προφανώς, βλέπουμε να τοποθετούνται και πάλι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν σχέση με τη διοίκηση υπηρεσιών υγείας…

Αδυνατώ να πιστέψω πως, όταν γίνεται τέτοια μεγάλη συζήτηση εδώ και μήνες περί γραφειοκρατών από τις Βρυξέλλες, περί άριστων και όχι αρεστών, περί ελλειμμάτων στην υγεία και κυρίως στην εξαθλιωμένη πρόνοια, να συνεχίζεται η χρήση του μοντέλου των «κολλητών», που μας έφερε σε αυτά τα χάλια.

Αδυνατώ να πιστέψω ότι ακόμα και από τα κομματικά στελέχη δεν βρέθηκαν άνθρωποι, οι οποίοι να πληρούν τις προδιαγραφές των διοικητών που θα πρέπει να μειώσουν τα ελλείμματα και να βάλουν σε μία τάξη τα της υγείας και πρόνοιας.

Αδυνατώ επίσης να καταλάβω την έννοια του opengon και τη συλλογή χιλιάδων βιογραφικών, από την ώρα που είχαν ήδη στο μυαλό τους, τους υποψηφίους.

Αυτό που καταλαβαίνω όμως και πολύ καλά μάλιστα,είναι ότι δεν βάζουμε μυαλό, όχι ως κοινωνία αλλά ως κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως κόμματος.

Είναι δυνατόν να δανειζόμαστε συνεχώς, να ζητείτε από το λαό να κάνει θυσίες και από την άλλη να μην βάζουμε τις ελάχιστες προδιαγραφές για τους διαχειριστές του δημοσίου χρήματος; Να μεταχειριζόμαστε την πρόνοια ως Β διαλογής υποπροϊόν; Να  έχουμε ανθρώπους με τα κατάλληλα προσόντα στο ψυγείο γιατί θεωρούμε ότι δεν είναι της αρεσκείας μας;

Με αυτό το σκεπτικό που δεν είναι διαφορετικό από αυτό που ίσχυε έως σήμερα δεν πάμε πουθενά. Δεν θα υπάρξει ποτέ σωστή αποκατάσταση των ατόμων με αναπηρία στην Ελλάδα αλλά ούτε και σωστή διαχείριση των ανθρωπίνων και οικονομικών πόρων.

Μια γεύση αυτού του συστήματος υγείας και πρόνοιας πήρε ο υπουργός απασχόλησης όταν εκτάκτως χρειάστηκε να κάνει αξονική και δεν λειτουργούσε ο τομογράφος…

Δυστυχώς κυρίες και κύριοι είμαστε καταδικασμένοι να πτωχεύσουμε και οικονομικά, διότι ήδη έχουμε πτωχεύσει πνευματικά και ηθικά.

Απ' ότι φαίνεται «τιμούμε» ιδιαίτερα το «κολλητιλίκι» και την «κουμπαριά» στην Ελλάδα…

Και μετά ρωτάμε που πάνε τα λεφτά…

Βασίλης Δημητριάδης