Ακίδα

Φύρδην μίγδην, Κουλουβάχατα (Kulluwahad), άρτσι μπούρτσι και λουλάς και άλλες πολλές φράσεις μπορούν να χαρακτηρίσουν τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα που μοιάζει με ένα μεγάλο τρελλοκομείο.

Θα βάλουμε φόρους δεν θα βάλουμε, θα πληρώνετε φάρμακα δεν θα πληρώνετε, θα πάρετε σύνταξη δεν θα πάρετε, θα πάρουμε δάνειο δεν θα πάρουμε. Τι γίνεται ρε παιδιά; Θα καταλήξετε σε κάτι ή όχι; Έτσι για να ξέρουμε κι εμείς τι θα κάνουμε. Θα φύγουμε από τη χώρα ή δεν θα φύγουμε; Θα ζήσουμε ή δεν θα ζήσουμε; Πρέπει να πάρουμε και κάποιες αποφάσεις, δεν μπορούμε να ζούμε στην αβεβαιότητα και με το άγχος αν θα μας τιμήσετε με τις αποφάσεις σας ή όχι. Θα βουλιάξουμε ή θα αλλάξουμε; Κι αν αλλάξουμε τι θα γίνουμε;

Αυτά βλέπουν από την ΕΕ και το ΔΝΤ και μας έχουν πάρει στο ψιλό. Αυτά βλέπει κι ο Σόιμπλε και σκέφτεται το αν πρέπει να μας δώσει λεφτά ή όχι. Γιατί, αν αυτός όντας παραπληγικός, είναι υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, της μεγαλύτερης οικονομικής δύναμης στην Ευρώπη, στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τους παραπληγικούς μόνο σαν μία πηγή εσόδων από την ΕΕ για προγράμματα εκπαίδευσης, πρόσβασης κλπ. χωρίς να έχει γίνει τίποτα τόσα χρόνια και μερικές φορές ως αντιαισθητικό θέαμα που πρέπει να κρυφτεί σε κάποιο άσυλο.

Για πείτε μας κ. Παπακωνσταντίνου και κ. Παπανδρέου, πως αισθάνεστε τώρα που τρέχετε πίσω από το καροτσάκι του Σόιμπλε, όταν τόσα χρόνια στην Ελλάδα τα καροτσάκια τρέχουν από πίσω σας χωρίς να τους δίνετε σημασία; Για εξηγήστε μας πως ένας παραπληγικός στη Γερμανία είναι ικανός να κουμαντάρει όλη την οικονομία της ΕΕ κι εσείς εδώ τους βγάζετε από τα ταμεία ως ανίκανους προς εργασία και τους οδηγείτε στην επαιτεία;

Η Θεία Πρόνοια μπορεί να αργεί αλλά κάνει τη δουλειά της και δίνει πολλά μαθήματα, αρκεί να είμαστε έτοιμοι να τα κατανοήσουμε.

Αν δεν κατανοήσουν οι κυβερνήσεις αλλά και όλα τα κόμματα ότι δεν μπορούν να απαξιώνουν άλλο το λαό και να τον πανικοβάλουν με σταλινικές προπαγανδιστικές μεθόδους, προκειμένου να τον έχουν πάντα δέσμιο του φόβου του, τότε θα βρεθούν προ εκπλήξεων, διότι οι καιροί έχουν αλλάξει, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη σωματική και πνευματική ικανότητα του.

Αυτό που μετρά σήμερα είναι η ευφυΐα του ατόμου και καλά θα κάνουν να αφήσουν κάποιοι στην άκρη, τις εκφράσεις του τύπου «αυτά τα άτομα», «τα καημένα τα παιδιά», «καθηλωμένος στο αναπηρικό αμαξίδιο» και άλλους τέτοιους χαζούς και άνευ νοήματος χαρακτηρισμούς γιατί αν τους πάρει χαμπάρι ο Σόιμπλε, στον οποίο παρεμπιπτόντως δεν τολμούν να απευθυνθούν με αυτό τον τρόπο, όπως δεν τολμούν να το κάνουν και στον παραπληγικό πρόεδρο της IPC που έχει τον τίτλο Sir, τότε όχι λεφτά δεν θα πάρουν αλλά θα τα ακούσουν κιόλας σε υπουργικό επίπεδο.

Εσείς λοιπόν οι εύρωστοι και αρτιμελείς κυβερνώντες μαζέψτε επιτέλους τα ατάκτως ερριμμένα οικοδομικά υλικά σας και φτιάξτε κάτι… έστω μια παράγκα, αλλά να λειτουργεί…

Βασίλης Δημητριάδης