Ακίδα

Κι ενώ έχω ετοιμάσει και στείλει όλα τα χαρτιά μου για συνταξιοδότηση, έχω περάσει επιτροπή, έχω βάλει δικηγόρο μπας και βγάλει κάποια άκρη μ’ αυτό το σαθρό σύστημα και περιμένω το φάκελο από τη δουλειά μου, Πέμπτη πρωί- πρωί, με το πουρνό που λένε, μου έρχεται η κεραμίδα. Το ΙΚΑ μου ζητά βεβαίωση απογραφής από το ΙΚΑ !

Ω ναι! Το ΙΚΑ θέλει να κάνω αίτηση στο ΙΚΑ της περιοχής μου και να πάω αντίγραφο της αίτησης απογραφής μου στο ΙΚΑ, γιατί αν και έχω αριθμό μητρώου του ΙΚΑ δεν ξέρει αν έχω αριθμό μητρώου, παρόλο που τον βρίσκει !

Βγάλατε άκρη; Πάντως εγώ και η δικηγόρος μου που ασχολείται με τα εργασιακά δεν βγάλαμε. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ζητά την βεβαίωση υπηρεσιακά, ούτε γιατί το ΙΚΑ δεν αναγνωρίζει το ΙΚΑ.

Χώρια που για την αίτηση συνταξιοδότησης ζήτησαν εκκαθαριστικό εφορίας, ενημερότητα, πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, απόφαση επιτροπής, χαρτιά από νοσοκομεία για την απόφαση της επιτροπής κι άλλα τόσα που δεν τα θυμάμαι. Εκτός αυτού μου ζητούν και τα ένσημα από την προηγούμενη δουλειά, ενώ τους έχω κάνει γνωστό στην αίτηση εγγράφως ότι δεν υπάρχουν, γιατί δεν υπήρχε προηγούμενη δουλειά.

Ντε και καλά πρέπει να είχα και άλλη δουλειά πριν από την τελευταία και ντε και καλά ίσως να μην έχω απογραφεί και να δούλευα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, απλά έτσι… Ως παράνομος Έλληνας μετανάστης !

Τη μία δεν σε πιστεύουν ότι έχεις μία σοβαρή αναπηρία ενώ έχεις περάσει 1000 φορές επιτροπή από τον ίδιο φορέα, την άλλη δεν πιστεύει το ΙΚΑ ότι έχεις αριθμό μητρώου ΙΚΑ, ενώ τον έχεις… !

Παράλογο !!! που θα έλεγε κι ο Λαζόπουλος. Και μετά θέλουν να εντάξουν και τους μετανάστες στο εργατικό δυναμικό της χώρας. Μπάχαλο θα γίνει όταν έρθει η ώρα της συνταξιοδότησης τους ! Εκτός κι αν το κάνουν μόνο σ’ εμάς για να μας διώξουν…

Τώρα ανέλαβε κι ο Σπυρόπουλος… άστα.

Μας έφαγε το opengon και η ανοιχτή διακυβέρνηση. Δεν κοιτάζουμε τα χάλια μας που πρέπει να βάλεις 20 νοματαίους να τρέχουν για πάρτι σου γιατί το εν λόγω ταμείο δεν έχει πρόσβαση πουθενά αλλά και γιατί δεν γνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η δεξιά ή μάλλον δεν αναγνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η δεξιά, λες και ένα από τα δύο χέρια είναι σε άλλο σώμα…

Αυτές είναι οι ξευτίλες της χώρας μας που μας έχουν φέρει σ’ αυτό το χάλι. Εργατοώρες χαμένες, άνθρωποι να τρέχουν δεξιά κι αριστερά για το τίποτα, υπάλληλοι άσχετοι και βλάκες με IQ ραδικιού που δεν μπορούν να διεκπεραιώσουν μια απλή αλληλογραφία κι ένα σύστημα, νευρικό και μη, σε απόγνωση.

Ντόρος να γίνεται, να ‘χουμε να περνάμε την ώρα.

Αυτή η χώρα δεν πρόκειται να μαζευτεί αν δεν μαζέψουν όλη αυτή τη γραφειοκρατία και δεν διώξουν τους κρετίνους του συστήματος που παραπαίει. Αλλά απ’ ότι φαίνεται κανείς δεν θέλει να το κάνει γιατί προφανώς όλους τους βολεύει. Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Εδώ όμως δεν μιλάμε για αναμπουμπούλα αλλά για μια χώρα που βρίσκεται μονίμως σε μία άτακτη υποχώρηση και από τον πανικό της και την ανοργανωσιά, πέφτει πάλι και πάλι και πάλι πάνω στον εχθρό, σε μία μόνιμα επαναλαμβανόμενη σκηνή, λες και παρακολουθείς τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής σου !

Και μέσα σ’ όλα αυτά, έχεις τους ιδιοκτήτες βολεμένους φορτηγατζήδες να ζητούν να διατηρηθεί η κλίκα του «κλειστού» επαγγέλματος, τους βενζινάδες το ίδιο, κοκ.

Για να μην αναφέρω και την αίτηση για αναπηρικό αμαξίδιο που περιμένει τουλάχιστον 4 μήνες κάποιον άλλον σοφό ν’ αποφασίσει…

Και όλα αυτά μέσα στον Ιούλιο που καίει και ζεματάει.

Εντέλει, έχουμε όλες τις προδιαγραφές για ένταξη στην αφρικανική ένωση, κάτι σαν το Ισραήλ στην Ευρώπη.

Στο κάτω-κάτω η Λιβύη δίπλα μας είναι, αλλά σίγουρα από πάνω μας…

Βασίλης Δημητριάδης