Ακίδα

Το περιστατικό που θα σας αναφέρουμε είναι πέρα για πέρα αληθινό και δείχνει τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα στις σχέσεις της με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Σε σύσκεψη ευρωπαϊκού οργάνου υπουργός μεγάλης χώρας είπε επί λέξει στον Έλληνα συνάδελφό του: «Χρόνια τώρα μας λέτε ότι θα μειώσετε το έλλειμμα. Έχω κουραστεί να σας παρακολουθώ, είστε μία αυτιστική χώρα».

Σοκ! Και μη τολμήσει να πει κάποιος ότι την εποχή που εμείς δημιουργούσαμε τον μεγάλο πολιτισμό μας εκείνοι δεν είχαν ακόμη κατέβει από τις βελανιδιές και άλλα τέτοια γραφικά. Ούτε να επικαλεστεί ότι είμαστε «έθνος ανάδελφο» και ότι συνωμοτούν οι πάντες εναντίον μας. Αν κάποιος έχει κάνει κακό σε αυτή τη χώρα είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Είναι προσβλητικό να λέει ένας υπουργός μεγάλης χώρας στον Έλληνα ομόλογό του ότι είμαστε «αυτιστική χώρα». Ούτε και είναι πρέπον να χρησιμοποιεί κάποιος τέτοιες εκφράσεις που να συνδέονται με φυσικές αδυναμίες. 

Ας σκεφτούμε, όμως, και τη δική τους θέση. Μας έχουν βαρεθεί. Έχουν πλέον βγει από τα ρούχα τους. Έχουν κουραστεί από τα ψέματα και τις παλινωδίες μας. Καιρό τώρα φωνάζουμε ότι τα πράγματα δεν είναι καλά και ότι μας περιμένουν δύσκολες μέρες στις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν επιμένουμε να είμαστε κλεισμένοι στον μικρόκοσμό μας και να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας, αυτό δεν πρόκειται να μας σώσει απ' ό,τι επακολουθήσει.

Μας λείπει η σοβαρότητα. Είμαστε αστείοι, όταν κάθε τρεις και λίγο δηλώνουμε διαφορετικά στοιχεία, όταν είμαστε ανακόλουθοι στις υποσχέσεις μας, όταν γινόμαστε κουτοπόνηροι Ανατολίτες και έχουμε ταυτόχρονα την απαίτηση να δέχονται οι άλλοι αδιαμαρτύρητα ό,τι τους σερβίρουμε.

Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ευρώπη δεν είναι μόνο κοινοτικά κονδύλια και δεξιώσεις. Έχουμε και υποχρεώσεις, τις οποίες συνήθως τις «ξεχνάμε». Επίσης, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν έχει κάποιος υποχρέωση να μας ανέχεται για πάντα μόνο και μόνο επειδή από αυτά εδώ τα χώματα ξεπήδησε ο δυτικός πολιτισμός. Το «γραμμάτιο» αυτό το έχουμε ήδη εισπράξει και μάλιστα πολλές φορές. Ζητήσαμε την κατανόηση των Ευρωπαίων για χίλια δύο θέματα και μας την έδωσαν. Τι κάναμε εμείς; Όχι μόνο δεν προσπαθήσαμε να υλοποιήσουμε τις υποσχέσεις μας, αλλά τους είπαμε πολλά και χοντρά ψέματα. Τους δώσαμε ψεύτικα νούμερα, τους παραπλανήσαμε, συμπεριφερθήκαμε με κακοπιστία. Γιατί, λοιπόν, να μας δώσουν τώρα άλλη «πίστωση χρόνου», γιατί να συνεχίσουν να μας ανέχονται;

«Είστε μία αυτιστική χώρα». Σε ποιο σημείο αγανάκτησης θα πρέπει να φτάσει ένας σοβαρός άνθρωπος για να μιλήσει με αυτό τον τρόπο; Ας αφήσουμε τους εγωισμούς και ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποια ακριβώς είναι η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Ας ακούσουμε, έστω για μία φορά, τι μας λένε. Μπορεί και να επωφεληθούμε. Το βέβαιο είναι ότι αν συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε θα ξυπνήσουμε απότομα σε ένα περιβάλλον εντελώς αφιλόξενο...