Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
12:34 μ.μ. | 
Αναρτήθηκε από
ΑΚΙΔΑ
Κόστος τουλάχιστον 250.325 ευρώ, μέσα σε μόνο δύο ημέρες είχε για τα δημόσια ταμεία η σταθερή επιλογή των περισσότερων βουλευτών να απουσιάζουν, επί της ουσίας, από τις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου.
Το προαναφερθέν ποσό αντιστοιχεί στα δύο μεροκάματα (ημερήσια «αποζημίωση επί δύο) που εξασφάλισαν οι 300, που όμως, στη συντριπτική πλειονότητά τους, βρίσκονται στην Ολομέλεια για μόνο ελάχιστα δευτερόλεπτα: όσο χρειάζεται, δηλαδή, για να υπογράψουν στο «παρουσιολόγιο»....
Μια υπογραφή η οποία αποτελεί «προϋπόθεση», προκειμένου οι οικονομικές υπηρεσίες της Βουλής να δικαιολογήσουν την καταβολή του μεγάλου αυτού ποσού στους λειτουργούς του ναού της δημοκρατίας.
Και τούτο δεν περιλαμβάνει, πάντως, τα επιπλέον έξοδα που συνεπάγεται το λειτουργικό κόστος της μεγαλοπρεπούς –πλην όμως μονίμως άδειας– αίθουσας της Ολομέλεια (όπως κλητήρες, στενογράφοι, πρακτικογράφοι κ. ά.), ή και τα «έξοδα μετακίνησης, δεδομένου ότι πολλοί προσέρχονται και φεύγουν από τη Βουλή με τα λοιπά βουλευτικά αυτοκίνητα.
Εξοδα τα οποία προφανώς ανεβάζουν το ημερήσιο συνολικό κόστος σε πολύ μεγαλύτερο ύψος.
Ο υπολογισμός, βεβαίως, αφορά μόνο δύο από τις ημέρες λειτουργίας της Βουλής: τις συνεδριάσεις 17/2 και 18/2. Το ηθικό μέρος του ζητήματος που ανακύπτει, αφορά το γεγονός ότι, ενώ οι συγκεκριμένες συνεδριάσεις είχαν ως επίκεντρο θέματα οικονομικού περιεχομένου (σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, ανατιμήσεις σε καύσιμα και τέλη κυκλοφορίας), σχεδόν οι 250 εκ των 300 βουλευτών έλαμπαν διά της απουσίας τους!
Οι ελάχιστοι εναπομείναντες έλεγαν σε υψηλούς τόνους ότι «πρέπει να ματώσουμε» για να αντιμετωπίσουμε την κρίση, και ότι η πολιτική πρέπει να κάνει τα πάντα για να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της.
Οι δύο πολύωρες συζητήσεις, έτσι, εξελίχθηκαν σε «τηλεοπτικών όρων» μονομαχία των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων.
Η συνεδρίαση της περασμένης Τρίτης ξεκίνησε με παρόντες τρεις βουλευτές και τον υφυπουργό Οικονομικών κ. Φ. Σαχινίδη, και ολοκληρώθηκε με κατά μέσον όρο παρόντες 10 βουλευτές – στην καλύτερη περίπτωση. Ζήτησαν να λάβουν το λόγο συνολικά 22 βουλευτές.
Χθες, μόνον οκτώ ζήτησαν να μιλήσουν, με μόνο 18 να βρίσκονται στις θέσεις τους.
Η απογοητευτική αυτή εικόνα δεν γίνεται αισθητή όταν οι πολίτες βλέπουν τηλεοπτικά πλάνα μόνο των ομιλητών. Μπορεί, ωστόσο, να αποτυπωθεί, προκειμένου να εξαχθούν και χρήσιμα συμπεράσματα, αν «συγκριθούν», από τη μια το προαναφερθέν «παρουσιολόγιο» και από την άλλη η εικόνα του εσωτερικού κυκλώματος της Βουλής από κάμερα που είναι στραμμένη στα βουλευτικά έδρανα.
Κωμικοτραγικό !
Το κωμικοτραγικό της πλημμελούς παρουσίας και συμμετοχής των βουλευτών στις εργασίας της Ολομέλειας αναδείχθηκε και το βράδυ της προηγούμενης Πέμπτης, όταν αναβλήθηκε ονομαστική ψηφοφορία για το ζήτημα της αύξησης της τιμής των καυσίμων, επειδή οι περισσότεροι βουλευτές είχαν φύγει από την Αθήνα για κούλουμα.
Ηταν με αφορμή εκείνο το κρούσμα σοβαρής και χρόνιας δυσλειτουργίας του κοινοβουλευτικού συστήματος, που ο πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Απ. Κακλαμάνης έλεγε δίχως περιστροφές: «Αν η Βουλή θέλει να γίνονται συζητήσεις και ψηφοφορίες παρουσία και των τριακοσίων –εγώ προσωπικά δεν θα το μετανιώσω, διότι μου χρειάζεται η μυρωδιά της αίθουσας και θέλω να είμαι συνέχεια εδώ–, τότε να τροποποιήσουμε τον κανονισμό: να βάλουμε ένσταση απαρτίας, που ίσχυε τα παλιά παλιά χρόνια και να τελειώσει η ιστορία».
Το προαναφερθέν ποσό αντιστοιχεί στα δύο μεροκάματα (ημερήσια «αποζημίωση επί δύο) που εξασφάλισαν οι 300, που όμως, στη συντριπτική πλειονότητά τους, βρίσκονται στην Ολομέλεια για μόνο ελάχιστα δευτερόλεπτα: όσο χρειάζεται, δηλαδή, για να υπογράψουν στο «παρουσιολόγιο»....
Μια υπογραφή η οποία αποτελεί «προϋπόθεση», προκειμένου οι οικονομικές υπηρεσίες της Βουλής να δικαιολογήσουν την καταβολή του μεγάλου αυτού ποσού στους λειτουργούς του ναού της δημοκρατίας.
Και τούτο δεν περιλαμβάνει, πάντως, τα επιπλέον έξοδα που συνεπάγεται το λειτουργικό κόστος της μεγαλοπρεπούς –πλην όμως μονίμως άδειας– αίθουσας της Ολομέλεια (όπως κλητήρες, στενογράφοι, πρακτικογράφοι κ. ά.), ή και τα «έξοδα μετακίνησης, δεδομένου ότι πολλοί προσέρχονται και φεύγουν από τη Βουλή με τα λοιπά βουλευτικά αυτοκίνητα.
Εξοδα τα οποία προφανώς ανεβάζουν το ημερήσιο συνολικό κόστος σε πολύ μεγαλύτερο ύψος.
Ο υπολογισμός, βεβαίως, αφορά μόνο δύο από τις ημέρες λειτουργίας της Βουλής: τις συνεδριάσεις 17/2 και 18/2. Το ηθικό μέρος του ζητήματος που ανακύπτει, αφορά το γεγονός ότι, ενώ οι συγκεκριμένες συνεδριάσεις είχαν ως επίκεντρο θέματα οικονομικού περιεχομένου (σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, ανατιμήσεις σε καύσιμα και τέλη κυκλοφορίας), σχεδόν οι 250 εκ των 300 βουλευτών έλαμπαν διά της απουσίας τους!
Οι ελάχιστοι εναπομείναντες έλεγαν σε υψηλούς τόνους ότι «πρέπει να ματώσουμε» για να αντιμετωπίσουμε την κρίση, και ότι η πολιτική πρέπει να κάνει τα πάντα για να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της.
Οι δύο πολύωρες συζητήσεις, έτσι, εξελίχθηκαν σε «τηλεοπτικών όρων» μονομαχία των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων.
Η συνεδρίαση της περασμένης Τρίτης ξεκίνησε με παρόντες τρεις βουλευτές και τον υφυπουργό Οικονομικών κ. Φ. Σαχινίδη, και ολοκληρώθηκε με κατά μέσον όρο παρόντες 10 βουλευτές – στην καλύτερη περίπτωση. Ζήτησαν να λάβουν το λόγο συνολικά 22 βουλευτές.
Χθες, μόνον οκτώ ζήτησαν να μιλήσουν, με μόνο 18 να βρίσκονται στις θέσεις τους.
Η απογοητευτική αυτή εικόνα δεν γίνεται αισθητή όταν οι πολίτες βλέπουν τηλεοπτικά πλάνα μόνο των ομιλητών. Μπορεί, ωστόσο, να αποτυπωθεί, προκειμένου να εξαχθούν και χρήσιμα συμπεράσματα, αν «συγκριθούν», από τη μια το προαναφερθέν «παρουσιολόγιο» και από την άλλη η εικόνα του εσωτερικού κυκλώματος της Βουλής από κάμερα που είναι στραμμένη στα βουλευτικά έδρανα.
Κωμικοτραγικό !
Το κωμικοτραγικό της πλημμελούς παρουσίας και συμμετοχής των βουλευτών στις εργασίας της Ολομέλειας αναδείχθηκε και το βράδυ της προηγούμενης Πέμπτης, όταν αναβλήθηκε ονομαστική ψηφοφορία για το ζήτημα της αύξησης της τιμής των καυσίμων, επειδή οι περισσότεροι βουλευτές είχαν φύγει από την Αθήνα για κούλουμα.
Ηταν με αφορμή εκείνο το κρούσμα σοβαρής και χρόνιας δυσλειτουργίας του κοινοβουλευτικού συστήματος, που ο πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Απ. Κακλαμάνης έλεγε δίχως περιστροφές: «Αν η Βουλή θέλει να γίνονται συζητήσεις και ψηφοφορίες παρουσία και των τριακοσίων –εγώ προσωπικά δεν θα το μετανιώσω, διότι μου χρειάζεται η μυρωδιά της αίθουσας και θέλω να είμαι συνέχεια εδώ–, τότε να τροποποιήσουμε τον κανονισμό: να βάλουμε ένσταση απαρτίας, που ίσχυε τα παλιά παλιά χρόνια και να τελειώσει η ιστορία».
Γιώργος Σ. Μπουρδάρας - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στατιστικά
Προσθέστε μας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου