Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Οργασμός της αγελάδας, της αρκούδας, της σκύλας που είναι σε οίστρο, πείτε το όπως θέλετε, το θέμα είναι ότι γίνεται χαμός με τις εκλογές φέτος.

Άλλοι τρέχουν να μπουν σε ψηφοδέλτια, άλλοι να βγουν, άλλοι ντρέπονται που είναι υποψήφιοι, άλλοι φοβούνται να πουν ότι ανήκουν σε κόμμα και το παίζουν ανεξάρτητοι και άλλα πολλά ευτράπελα…

Όλα γίνονται με το φόβο των ιουδαίων, δηλαδή το φόβο του κόσμου που είναι εξαγριωμένος. Τα ιπτάμενα παπούτσια και οι φραπέδες έχουν πολλή πέραση τελευταία μιας και όλοι έχουν αγανακτήσει με το ψέμα, την υποκρισία και την ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ των πολιτικών και των συνδικαλιστών.

Εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι και οι ανύποπτοι ανυποψήφιοι, κοινώς μαϊντανοί, που φυτρώνουν στα ψηφοδέλτια, ικανοποιώντας μια προσωπική φιλοδοξία ή και ματαιοδοξία. Οι περισσότεροι από αυτούς θέλουν να προσφέρουν, λίγοι να φάνε και σχεδόν κανείς να μην εκλεγεί.

Έτσι επιδίδονται σ’ έναν αγώνα δρόμου χωρίς να υποψιάζονται ότι, οι περισσότερες συνεννοήσεις έχουν γίνει εκ των προτέρων και αυτοί δεν έχουν θέση στο στενό κύκλο του υποψηφίου δημάρχου, νομάρχη παλιότερα ή περιφερειάρχη τώρα.

Ακούνε τα σχολιανά τους από τον κόσμο, για την επιλογή τους, ξοδεύουν λεφτά και τσακίζονται στον ποδαρόδρομο για την «επόμενη» μέρα.

Το άθλιο σημείο όμως αυτών των καταστάσεων είναι όταν οι ανύποπτοι ανυποψήφιοι είναι άτομα με βαριά αναπηρία που τυπικά αλλά και ουσιαστικά λόγω της έλλειψης προσβασιμότητας στην Ελλάδα είναι τις περισσότερες φορές, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, καταδικασμένοι από χέρι διότι κανείς συνδυασμός δεν βάζει λίγο πλάτη να τους στηρίξει.

Θα μου πείτε βέβαια «καλά ζητάτε ιδιαίτερη μεταχείριση και βοήθεια; Οι άλλοι υποψήφιοι τι είναι;» και θα σας απαντήσω απλά «οι άλλοι υποψήφιοι είναι αρτιμελείς και σε σχέση με τις κινητικές αναπηρίες, έχουν και τα χεράκια τους και τα ποδαράκια τους για να καβαλούν τα απροσπέλαστα πεζοδρόμια και να τρέχουν από στενό σε στενό και από ανηφόρα σε ανηφόρα, για τη συλλογή των ψήφων.»

Με λίγα λόγια, δεν μπορείς να ζητάς από έναν άνθρωπο στο καρότσι -που υποτίθεται ότι εκτιμάς το μυαλό του- να κάνει το δρομέα, όπως δεν μπορείς να ζητάς κι από ένα δρομέα υποψήφιο βλάκα να έχει μυαλό.

Οι άνθρωποι στη χώρα μας όποτε θέλουν είναι ίσοι με όλους και όποτε θέλουν άνισοι.

Αν πάτε μια βόλτα στις υγειονομικές επιτροπές των νομαρχιών θα δείτε πολλούς και πολλές σαν τεθλιμμένες χήρες να ζητιανεύουν ποσοστό αναπηρίας και όταν βγαίνουν να παριστάνουν τους υγιέστατους, χτυπώντας και ξύλο αν ακούσουν κάτι.

Πολλούς από αυτούς θα τους δείτε στα ψηφοδέλτια σαν υγιείς ρωμαλέους υποψηφίους να κοιτούν με μισό μάτι τους ανύποπτους ανυποψήφιους αναπήρους, δείχνοντας οίκτο και κατανόηση αλλά παρκάροντας στην αναπηρική θέση που την θέλουν χωρίς την αναπηρία.

Ένα έχω να πω σε όσα άτομα με αναπηρία συμμετέχουν στις εκλογές.

Από μαϊντανοί γίνετε πεύκα και βελανιδιές και βγάλτε ρίζες τόσο μεγάλες, που θα ξηλώσουν τις σαθρές πλάκες αυτού του άθλιου συστήματος εκμετάλλευσης σας, μας.

Βασίλης Δημητριάδης

Translate

Αναζήτηση αρχείου

Στατιστικά

Locations of visitors to this page

hit counter

Αναγνώστες

Προσθέστε μας

Share/Save/Bookmark

Αρχειοθήκη ιστολογίου